نثر

کتاب حاضر، روضه‌هایی را از شهدای کربلا با بیانی ساده، روان و متفاوت بیان کرده است و حاوی مجموعه‌ای از متن‌های ادبی است که میان موضوعات مختلف و کاربردی در حوزه خانواده و تربیت فرزند با روضه‌های کربلایی اتصال برقرار می‌کند.

این کتاب جلد سوم از مجموعه چهارجلدی «ریحانه‌ خدا»، در وصف سرور زنان عالم، حضرت‌ زهرا (س)، نگاشته شده‌ است و شامل دل‌نوشته‌هایی است خطاب به حضرت‌ زهرا (س) و امام مهدی (عج). این دل‌نوشته‌ها مرثیه‌گونه‌هایی هستند که عظمت و مظلومیت حضرت‌ زهرا را بازگو می‌کنند. نویسنده گاه با حضرت فاطمه (س) گفت‌وگو می‌کند و گاه با امام عصر (عج).

این کتاب علاوه بر آشنایی مخاطب با نقش حضرت زینب (ع) در حادثۀ کربلا، او را از زوایای پنهان جریان کربلا در مقاطع مختلف آن، از جمله کوفه و شام آگاه می‌کند. کتاب در قالب گفتگویی میان نویسنده و حضرت زینب (ع) شکل گرفته است. نویسنده می‌کوشد در حد توان خویش از میان جملات کتاب، پلی به مسائل زندگی هم بزند تا مخاطب پس از مطالعۀ آن، محکی برای سنجش خود در زندگی داشته باشد.

این کتاب دل‌نوشته‌هایی ادبی در وصف امام‌حسین (ع) و کربلا است. این نوشته‌ها بر‌آنند تا نگاه مخاطب را به جریان کربلا عمیق کرده و او را با واقعه کربلا بیش از پیش آشنا کنند. زیارت مطلقه از مستندترین و زیارت عاشورا از معروف‌ترین زیارت‌های امام‌حسین (ع) است. در این کتاب، برگردانی ادبی از این دو زیارت ارائه شده تا قدری به مفاهیم آن‌ها نزدیک‌تر شویم.

این کتاب حادثۀ کربلا را در قالب گفت‌وگویی میان حضرت رباب (ع) و حضرت علی‌اصغر (ع) بیان کرده است. هدف کتاب آشنا کردن مخاطب با چرایی شکل‌گیری قیام امام‌حسین (ع) است. فلسفۀ قیام کربلا در این کتاب، با درون‌مایه‌ای احساسی به تصویر کشیده شده است؛ البتّه به‌گونه‌ای که نه فلسفۀ قیام کم‌رنگ شود و نه احساس بر فلسفۀ قیام غلبه کند.

این کتاب تصحیح «محمدعلی فروغی» از کتاب «گلستان سعدی» است. این کتاب، مجموعه‎‌ای از اشعار و حکایت‌های پندآموز اخلاقی است. در این اثر سخنان و اشعاری نغز از سعدی شیرازی درباره سیره پادشاهان، اخلاق درویشان، فضیلت قناعت، فواید سکوت و خاموشی، عشق و جوانی، ضعف و پیری، آثار تربیت و آداب صحبت کردن آمده است. در هر یک از موضوعات فوق، ابتدا حکایتی نقل شده و سپس اشعاری در رابطه با آن موضوع سروده شده است. در پایان نکاتی ظریف و لطیف به‌صورت نظم و نثر که هر کدام از آن‏‌ها اشاره به مطلبی اخلاقی و حکمت‏‌آمیز دارد، ذکر شده است.

کتاب فرائدالادب اثر میرزا عبدالعظیم قریب گرگانی است که برای تدریس در مدرسه‌های نوین آغاز قرن چهاردهم هجری تدوین شد. در این مجموعۀ پنج دوره‌ای، شعرهای زیبا، حکایت‌های شیرین، و مطالب تاریخی و ادبی مفیدی از متن‌های کهن و برجستۀ معاصر گردآمده‌اند. کتاب حاضر از مجموعه‌ای چندجلدی که نخستین کتاب‌های کودک و نوجوان چاپ‌شده در ایران را در بر می‌گیرند، به زندگی پربار و آثار ارزشمند عبدالعظیم قریب نگاهی می‌اندازد و سپس با آوردن متن اصلی کتاب «فرائدالادب»، جایگاه آن را در آموزش زبان فارسی بررسی می‌کند. همچنین، منابعی که در تدوین دورۀ سوم کتاب به کار رفته‌اند، معرفی می‌شوند.

اخلاق مصور، به قلم میرزا ابراهیم‌خان عکاس‌باشی، کتابی اخلاقی و دربرگیرندۀ 140 حکایت است. همۀ حکایت‌های این کتاب عنوان‌های عربی و فارسی و در پایان هم نتیجه دارند. بیشتر داستان‌ها از زبان حیوانات نقل شده‌اند و نویسنده که مصوربودن کتاب را ابزاری برای تعلیم و تربیت می‌دانسته، کوشیده است ویژگی‌های نیکوی اخلاقی را به مخاطب خود بیاموزد. آهنگ، لحن و جذابیت حکایت‌ها، نه تنها مخاطب کودک، بلکه مخاطب بزرگ‌سال را هم همراه می‌کند. کتاب حاضر متن اصلی کتاب «اخلاق مصور» را دربردارد.

نثرهای این کتاب، اغلب نثرهایی کوتاه است و نویسنده تمامی آنچه را می‌توان در قالب کلام برای ایجاد حس‌برانگیزی و خلق احترام میان خود و مخاطب نسبت به امام غائب (عج) به کار برد، در جان این متن‌ها ریخته است. راز کوتاه بودن متن‌ها را می‌توان در تأثیر آنی آن‌ها جست‌وجو کرد و وقتِ کمی که برای خواندن آن‌ها صرف می‎شود و البته فرصت مغتنمی که پس از این خوانش کوتاه‌مدت، در اختیار مخاطب قرار می‌گیرد تا بتواند درباره آن بیندیشد. متن‌ها با طرح‌های گرافیکی ویژه‌ای نیز همراه شده‌اند و بخشی از مهم‌ترین عبارات هرکدام از فصول کوتاه و متعدد کتاب را پیش چشم مخاطبان چشم‌نوازتر کرده است.

کتاب حاضر مجموعه‌ای از ۲۳ شعر و سه قطعه نثر است. شعرها در قالب غزل و مثنوی سروده شده‌اند. «اهل بیت»، «یاعلی»، «زبان بریده»، «دعای سکینه»، «پیراهن یوسف» و «امداد حکیم»، نام بعضی از این اشعار است. شعر آخر که بلندترین شعر کتاب است، در قالب مثنوی سروده شده است و داستان آفرینش را روایت می‎کند. «زبان بریده»، «سر پر خون» و «نور و ظلمت»، نام نثرها است که همراه با چند بیت شعر آمده است. قطعه اول درباره حضور امام سجاد (ع) در مجلس یزید، بعد از شهادت امام حسین (ع) است.