کودکان

پسرک همراه پدر و مادرش سوار ماشین می‌شوند تا به خانه مادربزرگ بروند و راه طولانی است. پسرک حوصله‌اش سر می‌رود و شروع به غُر زدن می‌کند. گویی زمان متوقف شده است و حتی به عقب می‌رود! به زمان دزدان دریایی یا زمان دایناسورها! در طول مسیر پسرک یاد می‌گیرد که از زمان حال لذت ببرد و این کار باعث می‌شود که زمان سریع‌تر بگذرد. تصاویر کتاب، در روایت داستان نقش مهمی را ایفا می‌کنند.

«لویی» شاد و سرحال است و می‌خواهد داستان تعربف کند که ناگهان لکه‌ای روی کتاب می‌بیند و متوجه می‌شود که آن لکه مرباست! او در حال شکایت کردن است که لکه دیگری روی کتاب می‌افتد، لکه کره بادام زمینی! بعد جای انگشت و بعد از آن مقداری آب پرتغال! همه این‌ها کتاب را کثیف می‌کند و لویی هر لحظه عصبانی‌تر از اینکه چرا آدم‌ها به کتاب احترام نمی‌گذارند.

«سیمور» بیمار است و «اسپلت» تصمیم می‌گیرد کاری کند تا دوستش را خوشحال کند. او کتابی به نام «دوستی» برای سیمور درست کرده است. اسپلت کتاب را به سیمور نشان می‌دهد و تمام روزهایی که سیمور به او کمک کرده است، یادآوری می‎کند. مثلاً وقتی که اسپلت از بازی در نمایش مدرسه می‌ترسد و سیمور تشویقش می‌کند یا وقتی مجسمه مورد علاقه مادر می‌شکند و سیمور آن را درست می‎کند و... . اسپلت برای همه این کمک‌ها از سیمور تشکر می‎کند.

علم روان‌شناسی به نقش مؤثر هنر در فرایند رشد خلاقیت و افزایش توان یادگیری علوم و سلامت روانی افراد جامعه توجه دارد. کتاب حاضر با هدف آشنا کردن دانشجویان رشته‌های هنری با «فایده‌ها، خصوصیات و تمایزها، روش‌های خلاق و فنون آموزش هنر به کودکان» نوشته شد‌ه‌است. مبحث خلاقیت و ادراک بصری کودکان و تفاوت‌های آن با نگاه دوران بزرگ‌سالی، روان‌شناسی هنر کودکان، آموزش عمومی هنر کودکان و شیوۀ پیشنهادی خلاقیت محور، به همراه فنون اجرای آثار هنری به‌منظور ایجاد خلاقیت در کودکان» از جمله مباحث کتاب هستند.

این کتاب حاوی شعرهای کوتاه و کودکانه‌ای است که مراقبت از محیط زیست و مهربانی با حیوانات رایادآوری می‎کند. «دود که باشه، مریض می‌شیم»، «هر ورق دفتر من یه برگه»، «دُمشو کی کنده؟» و «پلنگ»، نام بعضی از این اشعار است. شعر «درختا هم جون دارن»، صدمه نزدن به درختان و مراقبت از آن‎ها گوشزد می‌کند.

«بید» و «افرا» خواهر هستند. آن‌ها خیلی همدیگر را دوست دارند و همیشه با هم بازی می‌کنند؛ اما افرا باید به مدرسه برود و بید مجبور است در خانه بماند. بعد از مدرسه افرا از دوستانش تعریف می‌کند؛ ولی بید تنهاست تا اینکه بید با بلوطی به نام «پیپ» دوست می‌شود. حالا بید هم کلی حرف دارد و مرتب از بازی با پیپ صحبت می‌کند. افرا دلش برای بازی کردن با بید تنگ شده است و می‌خواهد با پیپ بازی کند. صبح روز بعد، بید خواهرش را غافلگیر می‌کند!

«افرا» و خواهر کوچکش، «بید»، همیشه با هم هستند. آن‌ها هر روز صبح را با هم شروع می‌کنند. دنبال سنگ‌های قلبی‌شکل می‌گردند، خانه‌های کوچک می‌سازند، با هم قایم‌باشک‌بازی می‌کنند و همیشه با هم توافق دارند تا اینکه روزی تصمیم می‌گیرند قاصدک بچینند. بید دوست دارد قاصدک را در باد فوت کند؛ ولی افرا می‌خواهد آن‌ها را جمع کند. آن‌وقت بید کارهایی می‌کند که نباید بکند و افرا حرف‌هایی می‌زند که نباید بزند و... . حالا آن‌ها با هم قهرند؛ ولی تا کی می‌توانند قهر بمانند؟

«لئونارد» اصلاً از طبیعت خوشش نمی‌آید؛ ولی پدر و مادرش عاشق طبیعت هستند. روزی که لئونارد با پدر و مادرش به پیاده‌روی در جاده‌ای جنگلی می‌رود، گم می‌شود و با یک گوسفند، یک گاو و یک مرغ روبه‌رو می‌شود. آن‌ها از او می‌پرسند که به چه دردی می‌خورد؟ هر کدام از آن‌ها چیزهای مفیدی تولید می‌کنند؛ اما لئونارد چی؟ او به هیچ دردی نمی‌خورد. این سوال ذهن او را درگیر کرده و فکر می‌کند: «واقعاً بچه آدم به چه دردی می‌خورد؟»

سه دایناسور به خانه جدیدی می‌روند. آن‌ها سه کاسه بزرگ پودینگ شکلاتی درست می‌کنند و در جنگل پنهان می‌شوند. دخترک موطلایی که هیچ‌وقت به حرف هیچ‌کس گوش نمی‌کند، از راه می‌رسد و وارد خانه می‌شود و یک راست به سراغ کاسه‌های پودینگ می‌رود. او تمام پودینگ‌ها را می‌خورد و وقتی می‌خواهد استراحت کند، متوجه موضوع مهمی می‌شود. آنجا خانه دایناسورهاست! دایناسورهایی که برای او تله گذاشته‌اند. حالا چه اتفاقی برای دخترک می‎افتد؟

در این کتاب والدین با انگشت‌های دست، نقش‌هایی برای فرزندان خود بازی می‌کنند و شعر می‌خوانند. در این بازی، هر یک از انگشت‌ها هنرپیشه‌ای هستند و اجرای نقشی را به عهده می‎گیرند، هنرپیشه‌ای که فقط بازی می‌کند و والدین به جای او حرف می‌زنند. در هر صفحه از این کتاب، انگشتان نقش تازه‎ای دارند و داستان جدیدی را رقم می‎زنند. از نقش بچه‎های مهد کودک گرفته تا نقش مرغ و خروس و بازیکنان فوتبال.