علوم تربیتی

یکی از نیازهای هر کودکی عشق بدون شرط است و این در حالی است که در بیشتر روش‌های تربیتی ابراز این محبت مشروط می‌شود و پیامی به کودک منتقل می‌شود با این مضمون که در صورتی تو را دوست داریم که رضایت ما را جلب کنی. کتاب حاضر شیوه‌هایی عملی را به والدین کودک می‌‌آموزد که چگونه خود را تابع طرح‌ها و برنامه‌های بیرونی کودک کنند. هر فصل از این کتاب یکی از کلیدهای این شیوه را به مخاطب می‌آموزد.

در مدرسه افراد بسیاری مشغول کارند. روی سخن این کتاب با چنین افرادی است که مسئول تعالی روحی واخلاقی دانش‌آموزان هستند. نویسنده که تجربۀ چندین ساله در ادارۀ مدرسه دارد، بیست اصلی را که به نظر او لازم است در امور مدرسه‌داری و کار با دانش‌‌آموزان بدانیم، به تفصیل شرح داده است. در هر مورد، نمونه‌هایی تجربه‌شده را مثال زده و راهکارهای خویش را در برخورد با این موارد آورده‌است.

کتاب حاضر ترجمۀ گزارشی است از نتایج اقدامات بخشی از پروژۀ شادسازی مدرسه‌ها که روابط مهم بین شادی و کیفیت آموزش را به رسمیت می‌شناسد. نویسندۀ کتاب، نظام‌های آموزشی را به نگاهی فراتر از قلمروهای سنتی یادگیری دعوت می‌کند تا به مخاطبان خود کمک کنند به موفقیت و شادمانی دست یابند. این کتاب تجربه‌های زیستۀ فراوانی از مدرسه‌ها به مخاطب ارائه می‌دهد.

مدیریت، هم علم است و هم هنر. مدیر را شخصی می‌دانند که موفق به دریافت نتیجه توسط دیگران می‌شود. همه انسان‌ها مدیر هستند، آن‌ها در طول روز مسائل مختلفی را مدیریت می‌کنند. نویسنده در کتاب حاضر قوانین مدیریت را به زبانی ساده ارائه کرده است. این قوانین در چهار بخش تقسیم‌بندی شده‌اند. در بخش ابتدایی قوانین مربوط به مدیریت گروه، در بخش دوم مدیریت خود، در بخش سوم قوانینی برای کارآفرینان و در بخش انتهایی قوانین زندگی بیان شده است.

مدیریت کلاس درس یکی از جنبه‌های دشوار تدریس برای بسیاری از معلمان به حساب می‌آید. نویسنده در کتاب پیش‌رو مدیریت کلاس درس را در قالب هشت گام تشریح می‌کند. در چهار گام ابتدایی به صادر کردن دستورات موثر، دادن هشدارهای موثر، مدیریت کج‌خلقی‌ها و تدوین قرارداد رفتاری اشاره شده است. در چهار گام بعدی مدیریت کردن انتقال‌ها، جلوگیری از قطع صحبت و کار دیگران، بهبود رفتار در محیط‌های خارج از کلاس و تدوین برنامه‌ای موثر برای تکالیف منزل تشریح شده است.

آموزش چند فرهنگی مفهومی است که در آن نتایج آموزش برای همه دانش‌آموزان دارای ملیت، طبقه، مذهب و گروه اجتماعی مختلف بهبود بخشیده می‌شود. هدف اساسی آموزش چند فرهنگی دست‌یابی به عدالت آموزشی است. نویسندگان در ضمن هشت فصل آموزش چند فرهنگی را بررسی کرده‌اند. تعریف فرهنگ، تنوع فرهنگی، کثرت‌گرایی و آموزش چند فرهنگی از مباحث چهار بخش ابتدایی است. در چهار بخش انتهایی نیز آموزش چند فرهنگی در نظام آموزشی ایران، آلمان و استرالیا مورد بررسی قرار گرفته است.

خلاقیت کلید اصلی رشد و توسعه محسوب می‌شود. در این کتاب، خلاقیت از منظر نظام‌های آموزش و پرورش سه‌ کشور ایران، ژاپن و استرالیا بررسی شده‌است. در استرالیا خلاقیت هدف اصلی نظام آموزشی و در ژاپن بستر فعالیت‌های آموزشی است. سطوح، استاندارهای آموزشی، اهداف و برنامه‌های درسی و نظرات معلمان در خصوص خلاقیت در کلاس، جایگاه معلم و اهمیت مهارت‌آموزی در نظام آموزشی، وضعیت کلاس‌ها و اهداف آموزشی و پرورشی این کشورها در کتاب مطرح شده و در انتها نظام آموزشی ایران و جایگاه خلاقیت در آن نقد شده‌است.

بعضی سؤالات کودکان سخت به نظر می‌آیند، اما والدین می‌توانند بسیار ساده به آن‌ها پاسخ دهند. در این کتاب پاسخ به پرسش‌های کودکان بنا به سن، درجۀ درک و فهم و مقدار رشد ذهنی متفاوت آن‌ها، از ساده و کوتاه به مفصل و پیچیده تنظیم شده‌اند. سؤالات ساده‌ای که به نحوۀ به‌دنیا آمدن کودک، موضوع مرگ، خدا و بهشت و جهنم، طلاق و جدایی، مسائل جنسی و جنسیتی، و ترس‌ مربوط‌اند، در این کتاب پاسخ‌هایی روان‌شناسانه و ساده پیدا کرده‌اند.

کلاس‌های چندپایه با تمام نظرهای مخالف و موافق دربارۀ وجود آن‌ها، همچنان جمعیت عظیمی از دانش‌آموزان جهان را در خود جای می‌دهند. این کتاب به منظور ارتقای کیفیت کار حرفه‌ای معلمان این کلاس‌ها، چیستی و چرایی تدریس چندپایه را شرح می‌دهد و راهکارهایی برای آماده‌سازی و تدریس مؤثر در چندپایه ارائه می‌دهد. تدوین راهبردهای تدریس و یادگیری فعال، و نحوۀ ارزشیابی در این کلاس‌ها از دیگر موارد کتاب هستند. در انتها نیز چند نکته دربارۀ چندپایه مطرح شده است.

دولت ژاپن بیشترین سهم از تولید ناخالص ملی خود را صرف دوره‌های آموزشی پیش از دانشگاه، به ویژه دوره‌های پیش از دبستان و ابتدایی، کرده است. در این کتاب با نگرشی علمی، به این موضوع و دلیل آن، پرداخته شده و با تحلیل چگونگی شکل‌گیری زمینه‌های ابتدایی نظام آموزشی ژاپن، روح حاکم بر آن حرکت ملی تبیین شده‌است. در این مسیر، پیشینۀ نظام آموزشی این کشور و تجربه‌های مدرسه‌های پیش دبستانی بیان شده‌اند و چگونگی برخورد مدرسه، خانواده و جامعه با کودکان تحلیل شده‌است.