خاطره

تا حالا شده دنبال راه‌رسیدن به موفقیت باشی ولی ندانی باید از کدام طرف بروی؟ یا برایت پیش آمده که بین مسیرهای مختلف سردرگم شده باشی و نتوانی راه درست را انتخاب کنی؟ یا ندانی اصلا چه استعدادی داری و چه‌جوری می‌توانی به آن پی‌ببری؟ کتاب دختران ایران می‌خواهد یک نقشه‌ی راه نشان دهد. چه‌جوری؟ با روایت زنانی از سرزمین‌مان که هرکدام راهی را رفته‌اند و به موفقیت رسیده‌اند. از داستان خانم قاضی، کارآفرین، ورزشکار تا شاعر، معلم، فرمانده. از داستان دختری که وکیل می‌شود و سر از دادگاه‌های آلمان درمی‌آورد تا زنی که اولین فرماندار شمال کشور می‌شود. با خواندن هرکدام از شانزده ماجرای کتاب دختران ایران، می‌توانید دنبال خودتان بگردید و مسیر آینده‌ را پیدا کنید.

کتاب میریام مجموعه مصاحبه‌هایی است که با خواهر امام موسی‌صدر، بانو رباب صدر، انجام گرفته تا در خصوص سال‌های فعالیت و همکاری در امور فرهنگی و سیاسی مسلمانان با برادرش در لبنان به تبیین بنشیند. قالب نوشتاری این اثر، تاریخ شفاهی است که نشستن پای صحبت مطلعان و افراد باتجربه از موضوعات و وقایع را به مخاطب خود می‌چشاند، تا با زوایای تازه‌ای از زندگی امام موسی‌صدر و نقش‌آفرینی اجتماعی خواهر ایشان، با وضوح بیشتری آشنا شده و تجربه‌ها و خاطرات ایشان، از خطر زوال و فراموشی رهانیده شود. همچنین علاوه بر جنبه‌های تازه‌ای از زندگی و مبارزات امام موسی‌صدر، خود او نیز به‌عنوان یک زن کنش‌گر و دغدغه‌مند به جهان معرفی می‌گردد، تا نقش زینبی(س) خود را در زمانه‌اش به درستی ایفا نماید. روایت او، حکایت چند دهه کوشش مستمر با حفظ هویت دینی، ذیل ارزش‌های اخلاقی، در زمانه و جامعه‌‌ای است که زن را جدی نمی‌گرفت و این بانو بر آن بود که در کنار برادر یا در غیاب او این ذهنیت را تغییر دهد.

به نظر شما انقلاب ما با کمک چه کسانی به پیروزی رسید؟ چند نفرشان را می‌شناسید؟ آیا فقط مردان برای آن تلاش کردند و از جانشان مایه گذاشتند؟ زنان چه طور؟ شما زنی را سراغ دارید که در وسط وسط میدان مبارزه با طاغوت از همه چیزش گذشته باشد؟ زخمی شده باشد، بارها به زندان افتاده باشد، ساواک او و خانواده‌اش را زیر نظر گرفته باشد، برای حفظ جانش مجبور به فرار از ایران شده باشد؟ کسی به ذهنتان رسید؟ حالا اگر بفهمید همین شخص در برهه‌ای کوتاه، محافظ امام خمینی بوده و بعد از پیروزی انقلاب هم باز دست از تلاش و مبارزه نکشیده و مدتی هم فرمانده سپاه یکی از شهرهای ایران بوده، چه تصویری از او در ذهنتان شکل می گیرد؟
بله! این ویژگی‌ها متعلق به خانم مرضیه حدیدچی است که در این کتاب به صورت مبسوط به آن پرداخته شده است. خانم حدیدچی (دباغ) در این کتاب خاطرات خود را خیلی مفصل و دقیق بازگو کرده‌اند و از سختی‌ها و رنج‌هایی که در این مسیر متحمل شده‌اند گفته‌اند. اگر به خواندن خاطرات آدم‌های مهم علاقه‌مندید، این کتاب گزینه‌ی مناسبی برای شماست!

کتاب حاضر دربرگیرنده‌ی خاطرات کسانی است که در راهپیمایی اربعین شرکت کرده‌اند. از مهم‌ترین ویژگی‌های آن جنبه‌های احساسی، تاریخی ـ داستانی آن است که این مکتب را از ورود و به صحنه آمدن فرد جست‌وجوگرِ حقیقت تا رسیدن به هدف که دیدن گنبد مقدس و زیبای حرم حضرت امام حسین (ع) و زیارت ایشان است را تعریف می‌کند. تنوع در زاویه دید هر یک از افراد در روایتگری داستان‌ها، بر جذابیت روایت‌ها افزوده است.

این کتاب با تکیه بر عناصر واقعی، داستان زندگی و فعالیت‌های آیت‌الله رئیسی را با زبانی داستانی و جذاب به تصویر می‌‌کشد. در این کتاب، نویسنده با استفاده از نقل قول‌‌ها، خاطرات و اسناد معتبر، تصویری جامع و کامل از زندگی شخصی و حرفه‌ای آیت‌الله رئیسی ارائه می‌‌دهد. داستان از کودکی او در محله نوغان مشهد شروع می‌‌شود و تا لحظات پایانی زندگی او ادامه می‌‌یابد، به گونه‌‌ای که خواننده با تمامی فراز و نشیب‌‌های زندگی ایشان آشنا می‌‌شود.

دکتر عبدالحمید دیالمه در زمره نام‌آوران گمنامی است که تاکنون کاری در شأنشان انجام نشده است. کمتر انقلابی‌ای در حد شهید دیالمه ناشناخته مانده است. شهید دیالمه با طرح مباحثی چون: انسان خلوت و خلوت انسان، طراح هدایتی، مذهب در بوته تاریخ، انسان درقالب زمان، الیناسیون (از خود بیگانگی جامعه) و.... در پی ترسیم انسان‌شناسی اسلامی و نقش مذهب در زندگی آدمی بود. او برای اولین بار در سطح دانشگاه از صیرورت انسان بر صراط مستقیم سخن گفت و با طرح ضوابط حرکت بر این راه از جمله زهد و آزاداندیشی، صبر، توکل، شفاعت، فقر، قضا و قدر، امام و انتظار، مفاهیم اصیل و دقیق شیعی و تفاوت آن با مفاهیم دیگر را بازخوانی کند، تا هم نقشه راهی که قرآن کریم برای سعادت انسان بیان داشته ترسیم شود و هم نشان دهد که دغدغه‌ها و دل مشغولی‌های او از سنخ دیگری است. این کتاب سعی دارد این شهید بزرگوار را به تمام جوانان انقلابی معرفی کند.

کتاب «شب بی‌قراری من» زندگی‌نامه شهید مدافع حرم، احمد گودزری می‌باشد که در روز اول فروردین سال 1357 در شهرستان بروجرد به‌دنیا آمد. وی تابستان‌ها کار می‌کرد که خرج تحصیلش را دربیاورد و این‌گونه کمی فشار را از دوش پدرش بردارد. شهید گودرزی عضو لشکر 27 محمد رسول‌الله (ص) بود که در تاریخ 17 اسفند 1394 در شهر حلب سوریه به شهادت رسید. این کتاب به شرح زندگی تا شهادت این شهید بزرگ می‌پردازد که می‌تواند بهترین الگو برای نوجوانان و جوانان نیز باشد.

این کتاب به روایت هشت شهید مدافع امنیت سال 1388 تا به امروز پرداخته است. ماجرای اول کتاب به زندگی از کودکی تا شهادت محمدحسین حدادیان، ماجرای دوم: شهید پرویز کرم‌پور، ماجرای سوم: شهید عباس خالقی، ماجرای چهارم: شهید حسین اجاقی زنوز، ماجرای پنجم: شهید سیدعلیرضا ستاری، ماجرای ششم: شهید حسین غلام‌کبیری، ماجرای هفتم: شهید حسین تقی‌پور و ماجرای هشتم: شهید روح‌الله عجمیان پرداخته شده است.

در این کتاب، شرح عملیات نظامی روز 26 آبان 1359 (مصادف با شب تاسوعا) که به آزادسازی سوسنگرد از محاصره و بیرون‌راندن نیروهای عراقی منجر شد، از قول شهید دکتر چمران روایت می‌شود. این عملیات پیروزمندانه به وسیله ستاد جنگ‌های نامنظم، متشکل از نیروهای داوطلب مردمی به فرماندهی شهید چمران انجام شد. در ضمن بخشی از کتاب به نیایش‌های شهید چمران اختصاص دارد و در صفحات پایانی نیز عکس‌هایی از شهید چمران به چاپ رسیده است. این کتاب مخاطبان را با ابعاد پنهانی از شخصیت این قهرمان مبارز آشنا خواهد کرد.

کردستان، نامی آشنا که حوادث بیشماری را در طول تاریخ به‌دوش می‌کشد و زخمی که به‌دست اربابان خارجی و نوکران پلیدشان مدت‌هاست بر پیکره اجتماع ما نشسته است و هر آن‌گاه که استعمارگران نیازی به ایجاد فشار احساس کنند این اهرم فشار را به حرکت آورده تا به نیّات پلید خود دست یابند. کتاب حاضر، روایتی جذاب از حوادث تاریخی کردستان را به همراه دارد. در مورد حادثه کردستان این کتاب، اثری مستند، قابل اعتماد و کامل است و کسی به اندازه شهید مصطفی چمران درباره پاوه و حوادث لحظه به لحظه آن ننوشته است چون شهید دکتر چمران تصمیم گرفته بود که این وقایع را تاریخ‌گونه بنگارد و بر اساس این تصمیم مدارک و نوشته‌های خود را جمع‌آوری و بخشی از حوادث پاوه را از ابتدای ماجرای کردستان به نگارش آورد ولی جنگ تحمیلی عراق و شهادتش، فرصت پایان بخشیدن آن را نداد و همچنان نیمه‌تمام باقی ماند.