سرگذشت‌نامه‌ها

کتاب حاضر خاطراتِ رشادت‌ها و دلاوری‌های جانبازان، اسرا و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس روستای «بردیان» است که مخاطب را با دفاع مقدس و سبک زندگی در گیرودار جنگ آشنا می‌کند.روستای بردیان در حد فاصل شهرهای دهدشت و چرام در استان کهگیلویه و بویراحمد قرار گرفته است. بخش اول کتاب، حاوی خاطرات 28 تن از رزمندگان این روستاست و بخش دوم شامل زندگی‌نامهو وصیت‌نامه نه تن از شهدای آن. همچنین در کتاب تصاویری از راویان خاطرات و شهدای روستا آورده شده است.

در این کتاب از مجموعه «زنان کوچک»، زندگی «آگاتاکریستی»، نویسنده داستان‌های جنایی، برای کودکان شرح داده می‌شود. او در «دِوِن» انگستان به دنیا آمد. آگاتا در جنگ جهانی اول در بیمارستان کار کرد. در سال 1928، اولین رمانش به نام «قتل در قطار سریع‌السیر شرق» را نوشت. وی«هرکول پوآرو» و «خانم مارپل»را خلق کرد. «جنایت خفته»، از آخرین آثار اوست. آگاتاکریستی در سال 1976 درگذشت.

این کتاب از مجموعه کتاب‌های «زنان کوچک»، درباره رویاهای دور و دراز «ایدا لاولیس» است. او دختر «لرد بایرون»، شاعر بود و در سال 1815 در لندن متولد شد. ایدا اعداد را دوست داشت و در حل مسائل ریاضی بسیار موفق بود. پس از آشنایی با چارلز ببیج، مخترع ماشین حساب، با اعداد کدهایی را نوشت و اولین برنامه‌نویس کامپیوتر جهان شد. کارهای او باعث اختراع اولین کامپیوتر بیشتر از 100 سال پیش شد.

این کتاب از مجموعه کتاب‌های «زنان کوچک، رویاهای دور و دراز» است که در آن زندگی «ماری کوری»، دانشمند و فیزیکدان لهستانی، ارائه می‌شود. او دوبار برنده جایزه نوبل شد. او کاشف «رادیوم» و «پلونیوم» و مخترع دستگاه «اشعه ایکس» است. ماری اعتقاد داشت انسان‌ها می‌توانند از علم برای رسیدن به اهداف متعالی استفاده کنند.

کتاب حاضر داستان زندگی و زمانه شیخ اعظم، «مرتضی انصاری» است. دو کتاب مشهور شیخ، مکاتب و رسائل کتاب‌های مهم حوزه علمیه هستند که در همه حوزه‌ها تدریس می‌شوند. نویسنده به جز زندگی شیخ انصاری، چشمی نیز به زمانه او و جنگ‌های ایران و روس، حضور انگلستان، امپراتوری عثمانی و … داشته است.

شهر «یثرب» همیشه در جنگ بین قبیله‌های «اوس» و «خزرج» بود و این وضع مردم را کلافه کرده بود تا اینکه خبر رسید در مکه، مردی پیام خدا را آورده است. کسانی‌که او را دیده بودند، از درستی گفتار و عملش می‎گفتند. بزرگان اوس و خزرج هم او را دیده بودند و از یک دین تازه حرف می‎زدند. مردم یثرب صلح و آرامش می‎خواستند و این ارمغان دین محمد بود. روزی خبر رسید که محمد به طرف یثرب می‎آید. مردم شهر در تکاپوی استقبال از او بودند و هرکسی آرزو می‏‌کرد ایشان در خانه او مهمان باشد؛ اما هیچ‌کس نمی‎توانست حدس بزند که پیامبر محل اقامتشان را چگونه انتخاب می‌‏کنند!

امام «هادی» (ع) پانزده ذی‎الحجه، سال ۲۱۲ هجری قمری، در شهر «مدینه» به دنیا آمدند. پدرشان امام «جواد» (ع) و مادرشان، «سمانه» نام داشتند. امام هادی (ع) در دوران حکومت «خلفای عباسی» زندگی می‏‌کردند. مأموران حکومت همه‌جا را تحت‌نظر داشتند و کوچک‌ترین فعالیت مسلمانان را سرکوب می‌‏کردند. حاکم شهر، «متوکل»، از دشمنان خاندان امام بود و از هر فرصتی برای آزار و اذیت آنان استفاده می‎کرد. به همین دلیل امام پنهانی فعالیت می‏کردند. سرانجام امام را از مدینه به شهر «سامرا» بردند و... . امام هادی در سن ۴۲ سالگی در شهر سامرا با زهر مسموم شدند و به شهادت رسیدند.

امام جواد (ع) در دَه رجب سال ۱۹۵ هجری قمری به دنیا آمدند. نام پدرشان «علی‎بن‌موسی‌الرضا» (ع) و مادرشان «خیزران» بود. وقتی امام جواد برای امامت انتخاب شدند، سن کمی داشتند. مردم به خاطر رفتار خوب امام روز به روز بیشتر به ایشان علاقه‎مند می‎شدند و به نزد ایشان می‎رفتند تا از دریای علم و دانش امام بهره ببرند. «مأمون» خلیفه وقت، امام را مجبور کرد به بغداد بروند تا تمام کارهای ایشان را زیرنظر داشته باشد. بعد از مأمون، «معتصم» حاکم شد... . سرانجام ایشان را با زهر مسموم کرد. امام جواد (ع) در شهر کاظمین به خاک سپرده شدند.

امام موسی کاظم (ع) در روز هفت صفرِ سال ۱۲۸ هجری قمری، در محلی بین مکه و مدینه به دنیا آمدند. نام پدرشان امام «جعفر صادق» (ع) و مادرشان «حمیده» بود. امام کاظم به سختی در مزرعه کار می‏‌کردند و تمام درآمدشان را به مردم نیازمند می‎دادند. مردم به ایشان «باب‎الحوائج» می‎گفتند، یعنی به علت جایگاه ویژه‌ای که نزد خدا دارند، دعاهایشان برآورده می‌شود. امام با افرادی که از نادانی با ایشان دشمن بودند، با بردباری و اخلاق خوش رفتار می‏‌کردند؛ ولی با ستمکارانی که برای منافع خودشان با ایشان مخالفت داشتند، به سختی مبارزه می‎کردند. امام کاظم (ع) به دستور «مأمون»، حاکم وقت، مسموم شدند و به شهادت رسیدند.

امام محمد باقر (ع)، اول رجب سال ۵۷ هجری قمری، در شهر مدینه، به دنیا آمدند. پدرشان امام سجاد (ع) و مادرشان فاطمه، دختر امام حسن مجتبی (ع) بودند. امام باقر در واقعه کربلا چهارساله بودند و همراه چندنفر از خانواده پیامبر به اسارت گرفته شدند. امام باقر بعد از شهادت پدرشان به امامت رسیدند. ایشان علم و دانش زیادی داشتند و در همه زمینه‎ها به دیگران آموزش می‎دادند. برای همین به ایشان «باقرالعلوم»، یعنی شکافنده علم‌ها، می‏‌گفتند. امام باقر در سن ۵۷ سالگی به دستور «هشام‌بن عبدالملک» مسموم شده و شهید می‎شوند.