پایین می‌مانی یا بالا می‌روی؟

دو دانه بودند. یکی از آن‌ها زرد و یکی قهوه‌ای بود. آن‌ها زیر خاک مانده بودند و جرئت نداشتند که بالا بروند؛ چون دوستشان کرم‌خاکی به آن‌ها گفته بود آن بالا بادهای تندی می‌وزد و آفتاب سوزانی دارد. آن دو دانه میان ماندن در خاک و بالا رفتن مانده بودند تا اینکه یک روز مورچه‌ای این دو را دید و گفت می‌روم و دوستانم را با خبر می‌کنم تا بیایند و با هم شما را ببریم به بالا. دانه‌ی زرد که دیگر از آنجا ماندن خسته شده بود به دانه‌ی قهوه‌ای گفت من می‌روم بالا حتی اگر نور آفتاب مرا بسوزاند و یا باد مرا از بین ببرد دلم می‌خواهد آن بالا را ببینم. دانه‌ی زرد بالا رفت و به درختی بلند تبدیل شد و دیگر هیچ وقت دانه‌ی قهوه‌ای را ندید.