امامان

این کتاب گوشه‌هایی از زندگی امام سجاد (ع)، پیشوای چهارم مسلمانان جهان را روایت می‌کند. بیشترین مبحث این داستان به وقایع بعد از عاشورا و شهادت امام حسین (ع) و به اسارت گرفته شدن خانواده ایشان می‌پردازد. آشنایی با تاریخ اسلام یکی از اهداف این کتاب است.

بعضی کتاب‌ها حاوی رهنمودهای اخلاقی و دینی برای کودکان هستند. کتاب حاضر مجموعه‌ای است از دوازده سخن از امام زمان(عج) که در دوازده بخش با این موضوعات تقسیم‌بندی شده‌اند: یک حرف و دو حرف؛ نابینایان؛ از او؛ با اجازه خدا؛ بقیت‌الله؛ باخبر از خبرها؛ باز هم بااجازه خدا؛ دنیا خوب می‌شود؛ کدام راه؛ هر چه خدا خواهد؛ کتاب عمرها؛ همچون خورشید. در هر عنوان، رهنمودهایی به مخاطبان داده می‌شود و سپس در همین باره سخنی از امام زمان می‌آید.

نامش «سمانه» بود. از سرزمین آفریقا آمد و در مدینه ساکن شد. امام جواد(ع) قصد ازدواج داشت. به ایشان خبر دادند که بانویی به نام سمانه در مدینه است. سمانه و امام جواد (ع) ازدواج کردند. مردم مدینه به او «سیده» می‌گفتند. امام جواد (ع) در ۲۵ سالگی به شهادت رسیدند و سمانه با فرزندش، امام هادی (ع) که ۸ ساله بود، تنها ماند.

این کتاب به معرفی فاطمه، مادر امام محمدباقر (ع)، اختصاص دارد. زنان دور «اُم اسحاق» جمع شده بودند و به او تبریک می‌گفتند؛ زیرا فاطمه دختر امام حسن (ع) به دنیا آمده بود. او در خانه دومین امام شیعیان رشد یافت و دختری نوجوان و با کمالات شد و با پسر عمویش ازدواج کرد. فاطمه نه‌تنها شاهد مرگ پدرش بود، بلکه حادثه عاشورا را نیز به چشم دید.

شش سال پس از هجرت پیامبر و روز پنجم جمادی‌الاول، دختر علی (ع) و فاطمه (س)، به دنیا آمد. نامش را زینب گذاشتند. او مانند مادرش بانویی نمونه و معلمی دلسوز بود. «عون» و «محمد» فرزندان زینب بودند که در روز عاشورا به شهادت رسیدند.

در این کتاب، شرح مختصری از زندگی شهربانو، مادر امام سجاد (ع)، بیان شده است. شهربانو، دختر یزدگرد، آخرین پادشاه ساسانی بود و جهان‌شاه نام داشت. او در عالم خواب متوجه شد که عروس امام حسین (ع) است. شهربانو با امام حسین (ع) ازدواج ‎کرد و به دین اسلام درآمد.

کتاب حاضر بخش‌هایی از زندگی حضرت فاطمه (س) را بازگو کرده است؛ از جمله تولد ایشان، محاصره اقتصادی مسلمانان در شعب ابی‌طالب، درگذشت خدیجه، هجرت پیامبر به مدینه، ازدواج حضرت فاطمه (س) با امام علی (ع) و همچنین به برخی از ویژگی‌های اخلاقی ایشان اشاره شده است.

در این کتاب داستان زندگی فاطمه، ملقب به «اُم فَروَه»، مادر امام صادق (ع) بازگو شده است. پدر او از شاگردان امام سجاد (ع) بود و فاطمه با امام محمد باقر (ع) ازدواج کرد. خداوند پسری به آن‌ها داد که همان‌طور که سال‌ها پیش پیامبر خواسته بودند، نامش را جعفر صادق گذاشتند. اُم فروه، بین بانوان مدینه به مکرّمه مشهور شد.

«هاشم»، جد بزرگ پیامبر خدا، دو پسر داشت. «عبدالمطلب» و «اسد». «فاطمه» دختر اسد بود. عبدالمطلب، عموی فاطمه او را برای پسرش، ابوطالب، خواستگاری کرد و فاطمه این پیشنهاد را پذیرفت. فرزند فاطمه، علی (ع)، در کعبه به دنیا آمد. او دومین بانویی بود که به پیامبر اکرم (ص) ایمان آورد. فاطمه در سال چهارم هجری چشم از جهان فرو بست.

«نرجس» فرزند «یشوعا»، پسر قیصر روم، خواستگاری دارد؛ ولی نرجس نمی‌خواهدبا او ازدواج کند. قیصر در شب عروسی به زمین می‌افتد و بیهوش می‌شود. نرجس در رؤیای شبانه‌اش متوجه می‌شود که باید با فرزند امام هادی (ع) ازدواج کند. او وارد خانه باصفای امام حسن عسگری (ع) می‌شود و در غروب چهاردهم شعبان، مهدی (عج) به دنیا می‌آید.