انقلاب اسلامی

«محمد جهان‌بین» در سال ۱۳۲۹ در تهران به دنیا آمد. او با حضوری فعال در مساجد و شرکت در جلسات مذهبی، فعالیتش را علیه رژیم پهلوی آغاز کرد. در سال ۱۳۵۵ درحالی‌که به عنوان تکنسین داروساز در بیمارستان بانک ملی مشغول به کار بود، به جرم اقدام علیه امنیت کشور از سوی ساواک بازداشت شد و پس از تحمل شکنجه‎های فراوان در اواخر سال ۱۳۵۶ آزاد شد. این کتاب بخشی از خاطرات و مبارزات او در آن دوران است.

نویسنده این داستان را از زبان یک شکنجه‌گر ساواک به نام «اصغر ضحّاک» روایت می‌کند. ضحّاک از شکنجه‌گران ساواک در زندان کمیته مشترک ضد خرابکاری، بازجوی نیروهای انقلابی است. او با پیروزی انقلاب و در جریان آزادسازی زندان کمیته به دست نیروهای انقلابی، لباس زندانی‌ها را بر تن می‌کند تا به‌عنوان یک ساواکی شناسایی نشود. او می‌‏تواند خود را از مهلکه نجات دهد و پس از مدتی تصمیم می‌گیرد از نیروهای انقلابی که زمانی زندانی او بوده‌اند و او موفق به اعتراف‌گیری از آن‌ها نشده است، انتقام بگیرد.

کتاب حاضر مستندی داستانی از زندگی و مبارزات «حسین خدادادی» است. او در سال ۱۳۲۴ در «ده‌نو»، از توابع شهرستان نیشابور به دنیا آمد و در کسوت روحانی در هفده شهریور ۱۳۵۴ به جرم تهیه اسلحه برای مبارزان، از سوی ساواک دستگیر و در مدت حدود هشت ماه حبس در «کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک و شهربانی کشور شاهنشاهی»، در نتیجه شکنجه‌های مداوم، معلول و به زندان قصر منتقل شد. وی ابتدا به سی سال حبس محکوم شد؛ اما به علت تأهل و معلولیت جسمی، این مدت به هشت سال تقلیل یافت؛ اما بعد از حدود سه سال، با وقوع انقلاب اسلامی آزاد شد.

«علی دانش‌پژوه» در خانواده‌ای روحانی به دنیا آمد و به دلیل موقعیت پدرش و رفت و آمد علما و مبارزان انقلابی به منزلشان، از دوران نوجوانی در جریان مسائل سیاسی کشور قرار گرفت. او در سال ۱۳۵۰ با عضویت در گروهی به نام «جوانان غیور شهرستان قم» عملاً وارد مبارزه علیه بی‌عدالتی‌های رژیم شاه شد و سرانجام در آبان ۱۳۵۲ دستگیر شد و بعد از سه ماه شکنجه به یک سال حبس محکوم شد و... . کتاب حاضر بخشی از خاطرات و مصائب او در دوران رژیم پهلوی است.

«عبدالله عزیزیان» در سال ۱۳۲۳ در همدان به دنیا آمد. او با تشکیل هیئت‌های مذهبی در جنوب تهران، وارد عرصه مبارزه با رژیم پهلوی شد. نخستین‌بار در پانزدهم بهمن ۱۳۵۱ به جرم مطالعه کتاب‌های ممنوعه و انجام فعالیت‌های مذهبی، در میدان میوه و تره‌بارِ انبار گندم، دستگیر و به بازداشتگاه «کمیته مشترک ضدخرابکاری ساواک و شهربانی»، منتقل و پس از شکنجه‌های طاقت‌فرسا، در آخرین روز همان سال آزاد شد. وی برای بار دوم، در بیست شهریور ۱۳۵۵ دستگیر و به کمیته مشترک منتقل شد و پس از شش ماه، در ۲۹ اسفند با دادن تعهد آزاد شد.

«حسن حسین‌زاده موحد» از پانزده‌سالگی فعالیت سیاسی خود را شروع کرد و سال‌ها در زندان ساواک بود. بعد از انقلاب هم به جبهه رفت و اسیر شد. در اردوگاه «تکریت»، اردوگاهی که عراق هرگز نامش را به سازمان بین‎المللی صلیب سرخ نداده بود.حسین‌زاده موحد وقتی از اسارت بازگشت، فقط سی کیلو وزن داشت، معلول بود و روی ویلچر نشسته بود. او هر شب نماز شب می‎خواند و یک شب که بیدار ‎شد تا نماز بخواند... . او تمام زندگی‎اش را برای عقیده‌اش گذاشت، برای مقاومت و مبارزه با دو دیکتاتور، تاجایی‌که از چشیدن لذت زندگی و دیدن لبخند بچه‌هایی که می‏‌توانست داشته باشد، محروم شد. او هرگز ازدواج نکرد.

کتاب حاضر مجموعه‌ای از اشعار انقلابی است. شاعر مردم انقلابی را که در زمستان ۵۷ در خیابان‌ها بودند، به آیینه تشبیه کرده است، آیینه‌هایی که با آمدن سربازها و شلیک گلوله‌ها هزارپاره و در خیابان‌ها پخش شدند. او می‎گوید باتون، شکنجه و گلوله درد داشت؛ اما طعم آزادی شیرین بود. او عقیده دارد با هر گلوله‌ای که بر سینه مردم می‌نشست، مغز دیکتاتور پریشان می‌شد و با فریادهای مردم، کوه‌های یخ ‌شکست و بهار رسید، بهاری که در زمستان آمد و....

«بی‌بی‌منظر» با شوهر بیمار و تنها پسرش، «قاسم»، در روستایی در آذربایجان زندگی می‌کنند. «الدار» نیز رزمنده میانسالی است که تعزیه‌دار روستا و شبیه‌خوان امام «حسین» (ع) است. «غلامحسین»، فرزند پیش‌نماز روستا و دانشجویی مذهبی است که در پخش اعلامیه‌های امام «خمینی» دست دارد و ساواک به دنبال اوست. غلامحسین در روستا پنهان می‎شود. در ادامه داستان، انقلاب به این روستا هم کشیده می‎شود و بعد از آن جنگ و بعد داستان تا سال ۱۳۸۸ ادامه می‌یابد. شایان ذکر است که هر فصل داستان از نگاه یکی از شخصیت‌ها روایت می‎شود.

این داستان روایتی از مبارزات چریکی و خانگی مردم در سال‌های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی است. «رمضان» همراه خانواده‌اش در محله «بهار» زندگی می‎کند. مأموران که او را از اغتشاش‌گران می‌دانند، در جست‌وجویش هستند. رمضان از خانه فرار می‌کند و همسرش با دیدن مأموران، بسیار می‌ترسد. برادر همسر رمضان، سعی می‌کند او را آرام کند تا همسایه‌ها متوجه موضوع نشوند؛ اما بی‌نتیجه است. مدتی بعد، خبرِ خراب شدن محله بهار به گوش پسر خانواده می‌رسد که برای تماشای مسابقه‌ای رفته است. او به سرعت به خانه بازمی‎گردد و... .

این کتاب مجموعه اشعاری است که درباره انقلاب اسلامی، دفاع مقدس، امام راحل، مقام معظم رهبری و مناسبت‌های انقلابی و ملی سروده شده است. نام برخی از این اشعار از این قرار است: «مقام امام»، «پایان هجران»، «پیام پیروزی»، «نفس اماره»، «تجلیل از بسیج» و «سلام بر صفای معلم». شعرها در قالب قصیده و مثنوی سروده شده‌اند. در شعر «پایان هجران» آمده است: « ای یوسف عزیز به کنعان خوش‌آمدی، آواره وطن سوی ایران خوش آمدی... .»