خاطره نویسی

کتاب «درخت تنها» زندگی‌نامه حسین برزگر است که از نوجوانی در بسیج مشغول فعالیت بوده و سپس وارد جنگ می‌شود. اولین شب ورودش به جبهه او را به شوخی توی چادری می‌خوابانند که شهدا را گذاشته‌اند و او بدون اطلاع بین آنها تا صبح می‌خوابد. او به دلیل شیطنت‌هایی برگردانده شده ولی باز هم به جبهه می‌رود و به دلیل اینکه از بچگی یک پای معلول دارد او را به قسمت تعاون لشگر علی ابن ابیطالب می‌فرستند. تا مدت‌ها مسئول کارت و پلاک بوده و در قسمت کفن کردن و شناسایی شهدا فعالیت داشته است. حسین بعد از جنگ هم در منطقه می‌ماند و مشغول تفحص می‌شود و تا حالا جزءیکی از مؤثرترین نیروهای ستاد مفقودین ایران است و در امر تفحص فعال است.

از آنچه در ذهن دارم و از مطالعه‌ی یادداشت‌هایم، از 31 سال تجربه‌ی خدمت در ارتش (قبل و بعد از انقلاب اسلامی)، از آموخته‌های خدمت در مشاغل فرماندهی و ستادی واحدهای پیاده، از 2555 روز حضور در میدان‌های جنگ، از مشاهده‌ی اراده، تدبیر، دلاوری تمام نیروها اعم از ارتشی، سپاهی، بسیجی و نیروهای مردمی، از خاطرات رزمنده‌ها، از تحلیل نخبگان بعد از جنگ و از آنچه از تک‌تک روزهای خدمتم نتیجه می‌گیرم، همه و همه گویای این است که آن سرباز، آن بسیجی، آن افسر، آن درجه‌دار، آن پاسدار، آن جهادی و آن فرماده و به‌عبارتی رده‌ی تاکتیکی هیچ کوتاهی و ضعفی نداشته‌اند و هیچ کم نگذاشته‌اند.

این کتاب مجموعه‌ای از خاطرات دکتر ابراهیم کارخانه، نماینده استان همدان در مجلس‌شورای‌اسلامی است. او کتاب زندگی خود را با بازگویی خاطرات دوران کودکی‌اش آغاز کرده است و تا هنگامی که به جبهه‌های نبرد علیه رژیم بعث مشغول بود و سپس با تلاش‌های فراوان به نمایندگی مجلس رسید، ادامه می‌دهد. کتاب حاضر علاوه بر بیان خاطرات آقای کارخانه، درباره افراد تأثیرگذار سیاسی و اجتماعی و بزنگاه‌های تاریخی نیز سخن می‌گوید و مخاطب را با دیدگاه‌ها و اندیشه‌های بزرگانی که دستی در سیاست دارند، آشنا می‌کند.

این کتاب داستان زندگی حاج محمدباقر سروستانی، رزمنده و آزاده جنگ تحمیلی، را از زمان تولد و کودکی، تا هنگام اسارت ایشان و حوادثی که در دوران دفاع‌مقدس رخ داده است، روایت می‌کند. زبان این کتاب داستان‌گونه است و با توصیف و تشبیه‌هایی از فضای روستای باغملک و جبهه همراه است.
در انتهای اثر عکس‌هایی از محمدباقر سروستانی، کودکی ایشان و خانواده‌شان ارائه شده‌اند.

این رمان براساس یک داستان واقعی است که در کودکی برای نویسنده و برادرش اتفاق افتاده است. روزی معلم سر کلاس به بچه‌ها می‌گوید که خاطرات خود را در یک دفترچه بنویسند و خاطرات هر کس که بهتر باشد در مسابقه برنده می‌شود. درنتیجه قهرمان این کتاب هم‌ یکسری داستان می‌نویسد و به بچه‌های کلاس می‌دهد تا بخوانند، اما همه او را مسخره می‌کنند و می‌گویند که این‌ها خاطره نیست. این ماجرا می‌گذرد؛ تااینکه روزی... .

این کتاب، گزارشِ کارها، فعالیت‌ها و تجربه‌های معمارِی است که در پیِ تحققِ آرزوهایش برای ساختنِ خانه‌هایِ گِلی زیبا، راهیِ سفرهای جالبِ پژوهشی به روستاهای ایران می‌شود و با پشتکار و سعیِ مداوم تلاش می‌کند که طرح‌هایش را عملی کند و نشان دهد که با معجزۀ عناصر خاک، آب، باد و آتش و با به کارگیریِ خلاقانۀ تلفیقی از شیوه‌های سنتی و مدرن، می‌توان خانه‌های سرامیکیِ بادوام، ضد زلزله و زیبا ساخت.

این کتاب مصور 20 داستان دارد و شخصیت حاج قاسم سلیمانی را در ابعاد متعدد، مثلاً رفتار ایشان با خانواده و مدیریت نظامی‌شان، از زاویه‌های گوناگون برای خوانندگان روایت می‌کند. داستان‌ها، از زبان فارسی به زبان عربی ترجمه شده‌اند و قصد دارند علاوه بر آشناکردن مخاطبان با حاج قاسم، زبان عربی آن‌ها را نیز تقویت کنند.

داستان درباره پسری به نام امیرحسین، نوجوانی اهل آبادان است که قبل از جنگ به همراه خانواده از آبادان به تهران مهاجرت کرده اند و ماجرای گم شدن برادر بزرگترش را در اواخر حکومت پهلوی تا ماجراهای رخ داده در سال های اول بمباران در تهران و آبادان را در قالب روایت اول شخص، یادداشت های روزانه و نامه های او به دختر عمه اش که به خارج از کشور مهاجرت کرده اند روایت می‌کند.

این کتاب دربارۀ زندگی «حاج قاسم سلیمانی» و خاطراتی است که از وی به جامانده است. در بخش نخست، زندگی‌نامه او به‌طور مختصر آمده است. سپس مطلبی دربارۀ رابطۀ حاج قاسم با برادرش و بعد از آن، کار کردن او در هتلی در کرمان برای کسب درآمد. در بخش‌های بعدی، مطالبی دربارۀ ازدواج او، رابطه‌اش با پدرش و جانبازان ارائه شده است... . او در سیزده دی‌ماه 1398 در فرودگاه بغداد، بر اثر اصابت موشک‌های امریکایی به شهادت رسید.

«سعید سامانلو» دی‌ماه سال 1360 در شهر قم دیده به جهان گشود. از همان کودکی او را در کلاس‌های قرآن ثبت نام کردند و او با علاقه و پشتکار قرآن و تفسیر را فرا گرفت. بعد از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، در دانشگاه دلیجان رشتۀ حسابداری پذیرفته شد و با خانواده‌ای مذهبی وصلت کرد. سپس در دانشگاه امام‌حسین تهران، به عنوان افسر پذیرفته و وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شد. او در برخورد با گروهک‌ها و خاموش کردن شورش‌های داخلی حضور داشت، همچنین در سوریه و آزاد‌سازی دو شهر شیعه‌نشین (نبل و الزهرا). سر‌انجام در بهمن 1394 در منطقۀ نبل الزهرای سوریه به شهادت رسید.