خاطره نویسی

کتاب حاضر خاطرات یاران، نزدیکان و دوستان شهید سلیمانی است دربارۀ او و روزهای با هم بودنشان. خاطرات به صورت بسیار کوتاه و در نهایت در یک صفحه تنظیم شده‌اند. ساده و روان‌هستند و منبع نقل هر کدام نیز در انتهای خاطره ذکرشده‌است.

داستان این کتاب از زبان مدیر مدرسه روایت می‎شود. این مدرسه با وجود مشکلات زیاد (فقیر بودن خانواده‌ها و فقر فرهنگی) پس از چندسال به موفقیت می‌رسد. این توفیق نتیجه زحمات مدیر و همراهان اوست. کتاب حاضر این تجربیات را پیش روی مخاطبان قرار می‌دهد. روز اول مدرسه، مدیر در حال سخنرانی است که یکی از بچه‎ها از حال می‌‏رود! بعد از مراقبت‌های اولیه، متوجه می‏‌شوند که او چند وعده است که چیزی نخورده است!

کتاب حاضر روایتی از ایثار مردم این سرزمین در کمک به سیل‌زدگان در روزهای اول سال ۱۳۹۸ است که گوشه‌هایی از فداکاری‌های داوطلبانِ کمک به مردم سیل‌زده را به تصویر می‌کشد. «عملیات انفجار سیل‌بند»، «تشکیل تیپ ۳۷ نور» و «شهر حمیدیه، نامی پرافتخار»، نام برخی از بخش‌های این کتاب است. در روزهای هجوم سیل، شنیدن نام منطقه الهایی (جایی که دو رودخانه بزرگ دز و کرخه به هم می‌پیوندند) از اخبار، نویسنده را به یاد روزهای اول جنگ می‌اندازد و... .

کتاب حاضر از مجموعه «یادداشت‌های یک نویسنده»، گزیده‎ای از سرمقاله‎های نویسنده است. مطالعه این مجموعه، نوجوانان را با راز و رمزهای نوشتن بیشتر آشنا می‏‌کند. نویسنده در یکی از یادداشت‌ها از مسئولیت پدر بودن می‌گوید و در دیگری، مخاطب را به نظم دعوت می‌کند و می‌خواهد که کارها را با صبر و حوصله انجام دهد. در یادداشت بعدی، مدیریت خانه را یکی از مهم‌ترین مدیریت‌ها می‌داند و... .

کتاب حاضر به خواننده کمک می‌کند بهترین کتاب خاطرات ممکن را از اتفاقات خام زندگی بنویسد. این کتاب قدم به قدم، از آغاز تا پایان راه را به مخاطب نشان خواهد داد. ساختار کتاب با روش‌های علمی و با هدف آشناکردن مخاطب با فرایند نوشتن طراحی شده است. کتاب دو بخش دارد: خاطرات خود را هنرمندانه بنویسید؛ تصمیم جدی برای انتشار کتاب. در پایان هر فصل، تمرین‌هایی برای برانگیختن حس نویسندگی و نکاتی دربارۀ نشر و کار با ناشران آورده شده است. بخش دوم کتاب هم برای کسانی است که می‌خواهند خاطرات خود ر ا چاپ کنند.

این کتاب شامل پانزده یادداشت از نویسنده است که هرکدام موضوعی خاص را در برهه‌ای از زندگی وی تعریف می‌کند. او سعی کرده است در این یادداشت‌ها که راوی اتفاقاتی در بخشی از سال‌شمار زندگی اوست، سیر تحول در نظام فکری و نیز آنچه بر او و آثارش رفته است، به تصویر بکشد. همچنین نوع نگاه به اهالی قلم در گذر زمان و در سیستم‌های مختلف سیاسی و فرهنگی در ایران را. او از خاطرات دوران کودکی خود شروع کرده و در ادامه ماجرای اولین جایزه بین‌المللی خود را بازگو می‏‌کند و پس از آن نیز ماجرایی از برخی از مهم‌ترین شخصیت‌ها و رویدادهای زندگی خود را.

«حسین طهرانی زمانی» در ۱۳۳۶ در تهران به دنیا آمد. او از دوره نوجوانی ضمن حضور در مساجد، با افکار انقلابیون مسلمان و فضای حاکم بر دوران پهلوی دوم، آشنا و جذب فعالیت‌های فرهنگی شد. در همین راستا، اعلامیه‏‌های حضرت امام (ره) را توزیع و تکثیر می‏‌کرد و سرانجام در ۲۲ آبان ۱۳۵۷ به هنگام پخش اعلامیه دستگیر و در واپسین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی از زندان آزاد شد.

ماجرای این کتاب، به روایت «تقی رفیع‌زاده» (زندانی سیاسی قبل از انقلاب) نوشته شده است. داستان از لحظاتی پیش از ورود حضرت امام (ره) به کشور، از درگیری‌های خیابانی و آتش زدن لاستیک‌ها و... آغاز می‌شود. تقی که همراه مادر بیمارش در خانه‌ای استیجاری متعلق به سرهنگی بازنشسته زندگی می‌کند، به خاطر شکنجه‌هایی که شده است، قادر به تحرک فعال نیست. در ادامه، راوی ضمن یادآوری گذشته، زندگی سخت و رنج‌آورش، فعالیت‌های سیاسی خود، بازداشت از سوی ساواک و شکنجه‌هایی را که دیده است، شرح می‌‏دهد.

ماجرای این کتاب به روایت «حمید حاجی‌عبدالوهاب» (زندانی سیاسی رژیم پهلوی) نوشته شده است. داستان، از شرح ماجراهای دوران سربازی، ظلم نظامیان به مردم در شهرستان‌ها و فعالیت‌های انقلابی راوی در طول سربازی شروع می‌شود. راوی پس از پایان خدمت سربازی، به فعالیت‌هایش ادامه می‌دهد تا اینکه از سوی ساواک بازداشت و تحت شکنجه قرار می‏‌گیرد. او در دادگاه فرمایشی به ده سال حبس محکوم می‌شود؛ اما در سوم آبان ۱۳۵۷ آزاد می‎شود.

«محمد جهان‌بین» در سال ۱۳۲۹ در تهران به دنیا آمد. او با حضوری فعال در مساجد و شرکت در جلسات مذهبی، فعالیتش را علیه رژیم پهلوی آغاز کرد. در سال ۱۳۵۵ درحالی‌که به عنوان تکنسین داروساز در بیمارستان بانک ملی مشغول به کار بود، به جرم اقدام علیه امنیت کشور از سوی ساواک بازداشت شد و پس از تحمل شکنجه‎های فراوان در اواخر سال ۱۳۵۶ آزاد شد. این کتاب بخشی از خاطرات و مبارزات او در آن دوران است.