داستان کودک

«دختر دوست داشتنی‌ام (مادر)» ادای احترامی به پیوند بی‌همتا و عمیق بین مادر و دختر است. این کتاب به‌عنوان هدیه‌ای عاشقانه و به‌عنوان پیامی صمیمانه بین مادر و دختر، بر ارتباط عمیق و نیرومندی را که زندگی یک دختر را از همان روزهای اولیه شکل می‌دهد، تأکید می‌کند. در هر صفحه‌ این کتاب لحظات آرام و خاطرات روزمره‌ را بیان می‌کند و به‌طور ماهرانه حضور پایدار و همیشه در دسترس مادر را در لحظات مختلف زندگی دختر نمایان می‌سازد. این کتاب، یادآور لطیفی است که چگونه عشق مادرانه می‌تواند شجاعت، مهربانی و عزت نفس را در دختران پرورش دهد. کتاب درباره‌ صحبت‌های مهربانانه و جرأت‌بخش مادری به دخترش است.

دو پیراشکی‌پز ماهر به شهر آمده‌اند و بر سر پختن پیراشکی با هم رقابت می‌کنند. آنها آن‌قدر در این کار زیاده‌روی می‌کنند که دیگر پیراشکی‌هایشان آن طعم و ظاهر آشنای قدیم را ندارند. پیراشکی‌های مربعی، مخروطی، سوراخ سوراخ یا حتی شبیه ماکارونی می‌پختند ولی دیگر پیراشکی نبودند. بالاخره روزی دختر کوچولویی به فروشگاه یکی از آنها رفت و گفت: «آقا من یک پیراشکی شکری می‌خواهم.» پیراشکی‌پز با تعجب گفت: «چی؟ پیراشکی شکری؟ دیگر کسی از این پیراشکی‌ها نمی‌پزد.» اما دختر جواب داد:...

هیچ چیز غیر ممکن نیست! درک این جمله، هدف نویسنده است که به زیبایی آن را پردازش کرده است. برنابا در یک آزمایشگاه مخفی زندگی می‌کرد. نصفش فیل و نصف دیگرش موش بود. در میان موجودات کامل و بی‌عیب و نقص، برنابا یک پروژه‌ی ناقص بود. او که همه‌ی عمرش زیر حباب شیشه‌ای زندگی کرده، تنها آرزویش این است که حباب را بردارد و آزاد شود. کتابی درباره‌ی شجاعت، تلاش، کار تیمی و امیدواری می‌باشد همچنین نور امید به خوبی در داستان دیده می‌شود.

کتاب «هزارپای پا شکسته» درباره‌ی قدرشناسی، مهربانی و کار جمعی نگارش شده است. یک روز پاهای پنجم هزارپا شکست و دوستانش به‌سرعت برای کمک به خانه‌اش رفتند. آنها سعی می‌کردند هر طور می‌توانند به هزارپا کمک کنند، اما او از همه‌چیز ناراضی بود و مدام بهانه می‌گرفت. دوستانش کلافه بودند ولی اعتراضی نمی‌کردند تا اینکه...

کتاب حاضر در زمینه‌ی آشنایی با نجوم، سیاره‌های منظومه‌ی شمسی و شرایط زندگی انسان‌ها بر روی زمین از آغاز تا اکنون را روایت می‌کند. سیاره‌ی زمین تنها مکان در منظومه‌ی خورشیدی ماست که همه‌ی انسان‌ها از زمانی که به‌دنیا آمده‌اند در آن زندگی کرده‌اند. ما همیشه فکر می‌کردیم کره‌ی زمین خیلی بزرگ است اما حالا می‌دانیم که زمین در مقایسه با فضا، آن‌قدرها هم بزرگ نیست. می‌خواهید دوری بزنیم و با چشم‌های خودتان ببینید؟ به سمت ماه می‌رویم...

کتاب «پسر دوست داشتنی‌ام (مادر)» مجموعه‌ای از جملات محبت آمیز مادرانه خطاب به پسرها است که خواندن آن از سوی والد برای کودک، می‌تواند ارتباط آن‌ها را صمیمی‌تر از قبل کند. در واقع کودک در کنار رفتارهای محبت آمیز والدین، به محبت کلامی نیز نیاز داشته که این کتاب در همین راستا نوشته شده است. زمانی که این جملات از زبان شما جاری می‌شوند، کودک در کنار شما احساس امنیت و آرامش کرده است و بیش از قبل به شما عشق می‌ورزد. این کتاب درباره‌ی صحبت‌های مهربانانه و جرأت‌بخش مادری به پسرش می‌باشد.

کودکان دنیای اطراف‌شان را از دریچه بازی، تخیل و داستان تجربه می‌کنند. به همین دلیل، داستان‌ها یکی از مؤثرترین ابزارها برای آموزش مهارت‌های مهم زندگی مثل مدیریت استرس، حل مسئله و همدلی هستند. قصه‌گویی به بچه‌ها این امکان را می‌دهد که خود را جای شخصیت‌ها بگذارند، احساسات‌شان را تجربه کنند و راه‌های مواجهه با موقعیت‌های سخت را یاد بگیرند. بسیاری از کودکان در موقعیت‌هایی مثل جدایی از والدین، رفتن به مهد یا مدرسه، دچار نگرانی و اضطراب می‌شوند و نمی‌دانند چگونه آن را کنترل کنند. حتی ممکن است نتوانند درباره احساسات‌شان صحبت کنند، چون هنوز شناخت درستی از آن ندارند. داستان«جوجه‌تیغی کوچولو کجاست؟» با زبانی ساده و قابل فهم، راه‌های آرام‌سازی ذهن، بیان احساسات و کمک گرفتن از دیگران را، به شکلی لطیف و کودکانه به مخاطب خود می‌آموزد و مفاهیم همدلی، اضطراب و همراهی را برای کودک معنا می‌کند و به کودک نشان می‌دهد که او تنها نیست و این احساسات قابل درک و مدیریت هستند.

بچه فوکی به اسم نوکا با درآوردن خزهای جدید در بدنش به همراه مادرش کوچ می‌کند. او باید به سرزمین تازه‌ای برود. ولی نمی‌تواند دل از دوستان صمیمی خود بکند. بین راه برمی‌گردد اما گم می‌شود. درنهایت والی به اسم آتکا به او کمک می‌کند تا همراهان خود را پیدا کند.
این داستان درباره‌ی مهاجرت و بزرگ شدن است. کتاب می‌خواهد این را بگوید که در هنگام بزرگ شدن یک سری دوستی‌ها و علایق کودکی را از دست می‌دهیم. اما در مسیر بالغ شدن دوستی‌ها و آشنایی‌های جدیدی شکل می‌گیرد.

کتاب «آهسته نوک بزن دارکوب» درباره دارکوبی است که نوکش در تنه یک درختِ پوسیده گیر می‌کند. دوستش برای کمک به او سراغ بقیه حیوانات جنگل می‌رود اما در نهایت متوجه می‌شود که این خود اوست که باید به دارکوب گیرافتاده در تنه درخت کمک کند
قصه این کتاب درباره کمک به دیگران است و اینکه در هنگامه کمک بهتر است حواسمان را جمع کنیم تا بتوانیم به شکلی موثرتر کار کمک‌رسانی را انجام دهیم.

دوست داشتن عزیزان بهترین حس دنیاست اما به شرطی که از این دوست داشتن برای دیگران قفسی نسازیم و کاری نکنیم آن‌هایی که برای ما مهم هستند، داخل قفسی که از این دوست داشتن ساخته‌ایم اسیر شوند، به‌گونه‌ای که زبانشان بند بیاید، دستشان بسته شود و نتوانند هیچ کاری انجام دهند. دخترک این داستان هم در ابتدا همین کار را کرد. او علاقه‌ی ویژه‌ای به پرنده‌اش داشت چون از وقتی جوجه بود آن را بزرگ کرده و مهم‌تر این‌که اسم مادرش را رویش گذاشته بود. ترس از دست دادن پرنده همچون وحشت رفتن مادر او را دچار چنان هراسی کرده بود که حتی اجازه نمی‌داد پرنده در بالکن و در هوای تازه بماند. دخترک تصور کرد با گذاشتن پرنده در قفس از او مراقبت می‌کند و این اشتباهی است که بسیاری از ما در مورد دوستان، فرزندان و افراد خانواده‌ی خود مرتکب می‌شویم. حتی بزرگترها هم نگران از دست‌دادن دوستی‌هایشان هستند. دوستی واقعی هیچ‌گاه از بین نمی‌رود.