من یک دوست سندروم داون دارم

کودکان مبتلا به سندروم داون صورتی پهن، چشم‌هایی کشیده و دهانی کوچک و زبانی بزرگ دارند. این افراد در انجام حرکت‌های ضعیف ناتوان‌ترند و رشد جسمی کمتری دارند . از نظر یادگیری نیز در طیف ضعیف تا متوسط قرار می‌گیرند. البته اغلب آنان دبیرستان را تمام می‌کنند و در صورت داشتن شغل مناسب می توانند به طور مستقل زندگی کنند. کتاب حاضر به زبان بچگانه داستان دو دوست را به تصویر می‌کشد که یکی از آن دو به سندروم داون مبتلاست. دو دوست چیزهایی را به هم یاد می‌دهند و می‌‌توانند بر بعضی ناتوانی‌ها چیره شوند. در جریان داستان، مخاطب به طور ضمنی و غیر مستقیم ویژگی‌های کودکان مبتلا به این مشکل را درک می‌کند و اطلاعاتی دربارۀ این بیماری به‌دست می‌آورد.