عقاب

این داستان با الهام از مثنوی عقاب اثر پرویز ناتل خانلری نوشته شده است. در بعضی از صفحات داستان، چند مصرع از مثنوی خانلری آمده‌اند. در این داستان زاغی که در دشت زندگی می‌کند با عقابی پیر که جوانی خود را از دست داده و از این بابت اندوهگین است، گفت‌وگو می‌کند. مضمون اصلی داستان اشاره به تفاوت‌های بنیادین این دو پرنده است که نماد و نشانه‌ای از تفاوت سرشت و ذات انسان‌هاست.