ادبیات کودکان

«عمه عقرب» تنهاست و هیچ‌کس حاضر نیست با او رفت و آمد کند؛ چون همه از نیش او می‌ترسند. عمه عقرب خبر عروسی عنکبوت را می‌شنود و به دنبال راه چاره‌ای می‌گردد تا بتواند در عروسی شرکت کند. در نهایت به این نتیجه می‌رسد که نیشش را در جیب لباسش پنهان کند.

کتاب حاضر داستان کلاغی است که مانند کلاغ‌های دیگر سیاه است؛ اما قارقارهایش نارنجی است. کلاغ در آسمان پرواز می‌کند و قارقارهایش همه جا را نارنجی می‌کند. از نوک دارکوب تا خرطوم فیل، همه نارنجی می‌شوند؛ اما کلاغ نمی‌خواهد قارقارهایش نارنجی باشد. روزی کلاغ کنار چوپانی می‌نشیند که نی می‌زند و... .

«مخملو» عنکبوت کوچولویی است که هر شب به قصه‌های مادربزرگ که برای « امیرعلی» تعریف می‌کند، گوش می‌دهد. آن شب مادربزرگ قصه قورباغه‌ای را می‌گوید که با بوسه دختر پادشاه، تبدیل به شاهزاده می‌شود. مخملو از امیرعلی می‌خواهد او را ببوسد، شاید او هم تبدیل به دختری زیبا شود؛ اما امیرعلی می‎گوید، او همان‌طوری هم زیبا و دوست‌داشتنی است.

ماه رمضان است. «فرزاد» کمک می‌کند تا شله‌زردها را به همسایه‌ها بدهد. او به در خانه‌ای قدیمی می‌رود؛ ولی هر چه زنگ می‌زند و منتظر می‌ماند، کسی نمی‌آید. فرزاد که خیلی دلش شله‌زرد می‌خواهد، گوشه‌ای می‌نشیند و شله‌زرد را می‌خورد. در همین موقع، در خانه قدیمی باز می‌شود. فرزاد از ترس پا به فرار می‌گذارد و... .

بند رخت و گنجشک دوستان خوبی هستند. گنجشک روی بند رخت می‌نشیند و از سرزمین‌های دور تعریف می‌کند و حرف‌های خنده‌دار می‌زند و آواز می‌خواند؛ ولی مدتی است که خبری از گنجشک نیست و بند رخت دلش تنگ شده است؛ اما یک روز قاصدک خبرهای خوبی می‌آورد.

در این داستان، فیل بزرگی به نام خاکستری، به تنهایی در جنگل حیوانات به تماشای بازی دوستانش نشسته است. او از تنهایی رنج می‌برد. روزی پرنده‎ای زیبا از فیل می‌خواهد که او را تاب بدهد. فیل که دریچه‌ای از امید به رویش باز شده است، پیشنهاد او را قبول می‎کند.

در این داستان کودکان با چگونگی کار کردن چراغ‌ راهنمایی و رانندگی آشنا می‌شوند. آدمک سبز و آدمک قرمز دو نماد چراغ راهنمایی، از زندگی خود راضی نیستند، به ویژه آنکه آدمک سبز دوست دارد وضعیت زندگی‌اش را تغییر دهد. او متوجه می‌شود که اگر هر کس وظیفه خود را به درستی انجام دهد، همه می‌توانند در کنار هم شاد و خوشحال زندگی کنند.

پسرک در حال توپ‌بازی است که توپ به دست ابرها می‌افتد و آن‌ها مشغول بازی می‌شوند. آن‌ها ابر کوچولوی صورتی را بازی نمی‌دهند و ابر کوچولو گریه می‌کند و باران می‌بارد. پسرک توپ بچگی‌اش رابه ابر صورتی می‌دهد. فردای آن روز توپ‌ها کنار حیاط هستند؛ ولی... .

جوجه شترمرغ به خودش قول داده بود که پرواز کند. با اینکه مادرش بارها به او گفته بود که نمی‌تواند پرواز کند؛ اما او اصرار داشت که این کار را انجام دهد. به همین دلیل به سراغ دوستان پرنده‌اش رفت تا به کمک آن‌ها پرواز کند. با مطالعه این داستان، توجه به توانایی‌ها واستعدادهای فردی برای رسیدن به موفقیت، به مخاطبان منتقل می‌شود.

«جوجه‌کفتر» با پولی که «باباکفتر» داده است، به خرید می‌رود و وقتی برمی‎گردد، بقیه پول را در جیب کت باباکفتر می‎گذارد؛ ولی باباکفتر پول را پیدا نمی‌کند و سر جوجه، داد می‌زند. ظهر همان روز، باباکفتر به خانه می‌آید و از جوجه عذرخواهی می‌کند؛ چون زود قضاوت کرده است.