سالتی، قطار صبور

این داستان نوزدهمین قصه از مجموعه «قصه‌های قطاری» است. در زندگی همیشه شرایط مطابق با آنچه ما می‌خواهیم پیش نمی‌رود و خیلی اوقات اوضاع برخلاف میل ما می‌شود؛ مانند موقعیتی که برای «سالتی» به وجود آمد. سالتی قطار کشتی‌رانی بود و عادت داشت کنار دریا و طبیعت باشد، اما یک روز اوضاع عوض و سالتی به معدن که برخلاف کشتی‌رانی جایی تاریک و پر از گرد و غبار بود منتقل شد. همه تصور می‌کردند سالتی در آن معدن دوام نمی‌آورد اما او با برخورد خوب و رفتار منعطف خود، تصورات آن‌ها را تغییر داد.