ابتدایی

این کتاب با هدف پاسخ به بسیاری از سؤال‎ها و شبهات وارد شده به موضوع انتظارو باور مهدویت نوشته شده است. مؤلف خود از خادمان مسجد جمکران بوده و این پرسش و پاسخ‌ها در واقع بخشی از خاطرات اوست‌. «حسین» و «بهرام»، دو دوستان‌اند که تصمیم می‎گیرند شب‎های چهارشنبه به مسجد جمکران بروند. در یکی از همین شب‌ها آن‌ها بافردی آشنا می‌شود که به نظر آگاه می‌رسد و آن‌ها سؤالات خود را از وی می‌پرسند.

تربیت عبارت است از شکوفا کردن و رشد دادن استعدادهای انسان در جهت کمال، به وسیله تلاش انسان، همراه با فراهم نمودن زمینه‎ها و عوامل موثر. شاخص‌هایی که در این تعریف باید به آن توجه شود، رشد، استعدادها، هدف، تلاش متربی، شرایط و عوامل است. کتاب حاضر نکته‌های تربیتی برگرفته از سوره مبارکه یوسف است که حول سه محور اساسی بیان شده است: روش‌های تربیتی، نکات تربیتی اعتقادی و نکات تربیتی اخلاقی.

کلاس چندپایه، کلاسی است که در آن، یک معلم، زیر یک سقف، دانش‌آموزانی را که از نظر سن، توانایی، مهارت و پایه تحصیلی متفاوت هستند، در طول یک سال تحصیلی آموزش می‌دهد. مؤلف کتاب مدعی است تمام آنچه را که معلمان باید برای آموزش در کلاس‌های چند پایه بدانند، ارائه داده است: نحوه برنامه‌ریزی خلاق در کلاس‌های چندپایه، اصول طراحی در برنامه این کلاس‌ها، تکلیف و انواع نقش آن، بازی‌های آموزشی و نمونه‌هایی از آن، هوش‌های چندگانه و تأثیر آن در اداره بهتر این کلاس‌ها و مهم‌ترین هدف‌های درس‌پژوهی، از جمله مباحثی است که در کتاب حاضر بررسی شده است.

این کتاب درباره بچه‌هایی است که مبتلا به سندرم «دان» هستند. این بیماری اختلالی است که در تعداد کروموزم‌ها ایجاد می‎شود و... . «پیتر» و «فلوریان» دو برادر هستند که با هم به کودکستان می‌‏روند. فلوریان سندرم دان دارد و با بچه‎های دیگر کمی متفاوت است. او بند کفشش را به آهستگی می‌‏بندد و وقتی همه بچه‎ها نقاشی‌شان را تمام کرده‎اند، او فقط یک دایره بزرگ کشیده است و بچه‎ها به او می‏‌خندند. بچه‌ها فکر می‏‌کنند فلوریان نمی‎تواند حتی یک ماشین ساده بکشد و پیتر توضیح می‎دهد که اصلاً این‌طور نیست.... .

شهر «یثرب» همیشه در جنگ بین قبیله‌های «اوس» و «خزرج» بود و این وضع مردم را کلافه کرده بود تا اینکه خبر رسید در مکه، مردی پیام خدا را آورده است. کسانی‌که او را دیده بودند، از درستی گفتار و عملش می‎گفتند. بزرگان اوس و خزرج هم او را دیده بودند و از یک دین تازه حرف می‎زدند. مردم یثرب صلح و آرامش می‎خواستند و این ارمغان دین محمد بود. روزی خبر رسید که محمد به طرف یثرب می‎آید. مردم شهر در تکاپوی استقبال از او بودند و هرکسی آرزو می‏‌کرد ایشان در خانه او مهمان باشد؛ اما هیچ‌کس نمی‎توانست حدس بزند که پیامبر محل اقامتشان را چگونه انتخاب می‌‏کنند!

امام «هادی» (ع) پانزده ذی‎الحجه، سال ۲۱۲ هجری قمری، در شهر «مدینه» به دنیا آمدند. پدرشان امام «جواد» (ع) و مادرشان، «سمانه» نام داشتند. امام هادی (ع) در دوران حکومت «خلفای عباسی» زندگی می‏‌کردند. مأموران حکومت همه‌جا را تحت‌نظر داشتند و کوچک‌ترین فعالیت مسلمانان را سرکوب می‌‏کردند. حاکم شهر، «متوکل»، از دشمنان خاندان امام بود و از هر فرصتی برای آزار و اذیت آنان استفاده می‎کرد. به همین دلیل امام پنهانی فعالیت می‏کردند. سرانجام امام را از مدینه به شهر «سامرا» بردند و... . امام هادی در سن ۴۲ سالگی در شهر سامرا با زهر مسموم شدند و به شهادت رسیدند.

امام جواد (ع) در دَه رجب سال ۱۹۵ هجری قمری به دنیا آمدند. نام پدرشان «علی‎بن‌موسی‌الرضا» (ع) و مادرشان «خیزران» بود. وقتی امام جواد برای امامت انتخاب شدند، سن کمی داشتند. مردم به خاطر رفتار خوب امام روز به روز بیشتر به ایشان علاقه‎مند می‎شدند و به نزد ایشان می‎رفتند تا از دریای علم و دانش امام بهره ببرند. «مأمون» خلیفه وقت، امام را مجبور کرد به بغداد بروند تا تمام کارهای ایشان را زیرنظر داشته باشد. بعد از مأمون، «معتصم» حاکم شد... . سرانجام ایشان را با زهر مسموم کرد. امام جواد (ع) در شهر کاظمین به خاک سپرده شدند.

امام موسی کاظم (ع) در روز هفت صفرِ سال ۱۲۸ هجری قمری، در محلی بین مکه و مدینه به دنیا آمدند. نام پدرشان امام «جعفر صادق» (ع) و مادرشان «حمیده» بود. امام کاظم به سختی در مزرعه کار می‏‌کردند و تمام درآمدشان را به مردم نیازمند می‎دادند. مردم به ایشان «باب‎الحوائج» می‎گفتند، یعنی به علت جایگاه ویژه‌ای که نزد خدا دارند، دعاهایشان برآورده می‌شود. امام با افرادی که از نادانی با ایشان دشمن بودند، با بردباری و اخلاق خوش رفتار می‏‌کردند؛ ولی با ستمکارانی که برای منافع خودشان با ایشان مخالفت داشتند، به سختی مبارزه می‎کردند. امام کاظم (ع) به دستور «مأمون»، حاکم وقت، مسموم شدند و به شهادت رسیدند.

امام محمد باقر (ع)، اول رجب سال ۵۷ هجری قمری، در شهر مدینه، به دنیا آمدند. پدرشان امام سجاد (ع) و مادرشان فاطمه، دختر امام حسن مجتبی (ع) بودند. امام باقر در واقعه کربلا چهارساله بودند و همراه چندنفر از خانواده پیامبر به اسارت گرفته شدند. امام باقر بعد از شهادت پدرشان به امامت رسیدند. ایشان علم و دانش زیادی داشتند و در همه زمینه‎ها به دیگران آموزش می‎دادند. برای همین به ایشان «باقرالعلوم»، یعنی شکافنده علم‌ها، می‏‌گفتند. امام باقر در سن ۵۷ سالگی به دستور «هشام‌بن عبدالملک» مسموم شده و شهید می‎شوند.

امام سجاد (ع) در پنجم شعبانِ سالِ ۳۰۸ هجری قمری در مدینه به دنیا آمدند. پدرشان امام حسین (ع) و مادرشان، «شهربانو» بود. امام سجاد (ع)، در شب‌های سرد برای نیازمندان آرد و هیزم می‎بردند و به تهیدستان رسیدگی می‏‌کردند. در کربلا، امام سجاد همراه پدرشان بودند؛ اما در راه به سختی بیمار شدند. این بیماری به خواست خدا بود؛ زیرا اگر امام سجاد بیمار نبودند، با بقیه افراد امام حسین شهید می‎شدند و دیگر ایشان جانشینی نداشتند. امام سجاد در سن ۵۷ سالگی به دست «ولیدبن عبدالملک» به شهادت رسیدند.