انواع ادبی

کتاب حاضر مجموعه‌ای از اشعار است که در قالب‌های نیمایی، غزل، مثنوی، رباعی و دوبیتی سروده شده‎اند. در اشعار نیمایی، شاعر خود را گلدانی می‎داند که بدون گل وجود معشوق، وجودش پوچ است. او مرگ را وقتی می‎داند که بدون یار باشد. نام برخی از غزل‎ها به این ترتیب است: «هجران»، «آیینه شکسته»، «روزشمار عربی» و «لحظه‌های بی‌تو بی‌ملاحظه‌اند». در شعر آخر آمده است: «به نگاهی شکفت و پنجره شد باز دیوار چند لحظه پیش، پر شد از نور کاسه چشمم، غرق دیدار چند لحظه پیش». «سهم بنی آدم»، «حیرت»، «تمنا»، «طلوع دیدار» و «تهمت»، نام بعضی از اشعاری است که در قالب رباعی و دوبیتی سروده شده است.

کتاب حاضر مجموعه اشعار عاشورایی است. این شعرها برمبنای رویایی که حضرت زینب(س) در کودکی می‎بینند و تعبیر «پیامبر اکرم»(ص)، سروده شده‌اند. حضرت زینب در خواب می‌بینند که توفان شدیدی همه‌جا را گرفته است، درخت پیری او را پناه می‎دهد؛ اما توفان آن‌قدر پرقدرت است که درخت کهن‌سال را هم از ریشه درمی‎آورد. او دستش را به شاخه‌های مانده از درخت می‎گیرد؛ ولی توفان آن شاخه‌ها را هم می‌شکند، در همین موقع دخترک هراسان از خواب بیدار می‎شود و....

کتاب حاضر مجموعه‌ای از قصیده‌واره و غزل‌قصیده است. شاعر این قصیده‌واره‌ها را مشق‌هایی از هر رنگ و در هر بحر می‎داند که هرکدام را به کسی پیشکش کرده و هر شعر را حبابی می‎داند که لباس بحر به آن پوشانده است. در قصیده‌واره «باران» آمده است: «باران شبیه آبشار آمد، سرشار آمد، سیل‌وار آمد ــ آمد شبیه سیل، اما سبز، بی‎دلهره، بی‌داردار آمد... . «دماوند»، «فقر»، «برف» و «غریب» نام بعضی از این قصیده‌واره‌هاست و «خلیج»، «آسمان» و «مادر»، نام برخی از غزل‌قصیده‌ها. در غزل‌قصیده‌ مادر، می‎گوید: «این عروس شکسته آیا کیست؟ کیست این زن خدای من! ها! کیست؟ این که آغوش کرده بر من باز، اینکه خوابیده است اینجا کیست؟

کتاب حاضر حاوی چهل شعر بوده که بعضی از مضامین این اشعار به این ترتیب است: سفر به کربلا، زائران حرم امام حسین(ع)، ازجمله جانبازانی که دست و پای خود را در راه دفاع از میهن فدا کرده‌اند و همچنین جانبازان شیمایی، شهیدان مدافع حرم، دختر سه ساله امام حسین(ع) و.... «گاهواره‌های بین راه»، «زائران به بارگاه قدسی‌ات می‎رسند»، «پرچم سیاه و سرخ»، «امتداد بوسه خدا» و «ما به قله فنا رسیده‌ایم»، ازجمله شعرهای این کتاب است.

کتاب حاضر مجموعه‌ای از سی و یک شعر است. این اشعار در قالب غزل سروده شده‌اند. نیمی از شعرها عاشقانه هستند و نیمی دیگر درباره موضوع‌های مختلفی ازجمله: مرثیه برای شهید مدافع حرم، در سوگ شهدای آتش‌نشانِ ساختمان پلاسکوی تهران، در سوگ ۲۹۰ شهید پرواز ایرباس ۶۵۵ ایرانی، زلزله‌زدگان شهرستان ورزقان و در وصف حضرت عباس(ع) و امام‌رضا(ع). همچنین برای پدر و مادر شهیدان نیز اشعاری آورده شده است. آخرین شعر، وصف‎الحال حضرت زینب(س)، بعد از واقعه کربلاست.

این کتاب مجموعه اشعاری است که در قالب غزل سروده شده است و به سه بخش تقسیم می‌شود: شعرهای بین سال‌های ۸۷ ــ ۸۵، شعرهای بین سال‌های ۹۰ ــ ۸۸ و شعرهایی که بین سال‌های ۹۴ ــ ۹۱ سروده شده‌اند. اولین شعر از بخش دوم، به دکتر «شفیعی کدکنی» تقدیم شده است. در این شعر، شاعر خود را دختری از نسل «چنگیز» و عاشق می‎داند. یکی از شعرهای بخش سوم نیز با توجه به شعر «مهدی اخوان ثالث»، (سلامت را نمی‎خواهند پاسخ گفت، سرها در گریبان است) سروده شده است.

رباعی یکی از قالب‌هایی است که مضامین متنوع فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اخلاقی، عرفانی و... را در خود می‌پذیرد. این قالب شعری به دلیل کوتاه بودن، بیشتر در یاد می‌ماند و از این رو در همه تاریخ ادبیات حضور قوی خود را حفظ کرده و محمل نازک‌اندیشی‌های شاعران گوناگون بوده است. میلاد عرفان‌پور از شاعرانی است که شیفته این قالب شعری است و بسیای از کشف‌های شاعرانه خود را در این قالب بیان کرده است. کتاب حاضر مجموعه‌ای از 73 رباعی است که در شش فصل دسته‌بندی شده است.در یکی از رباعی‌های فصل اول آمده است: «با اینکه دمی نبوده خرسند از من/ هرگز نبریده است پیوند از من/ از این همه عیب‌پوشی‌اش حیرانم/ انگار حیا کرد خداوند از من».

کتاب حاضر مجموعه اشعاری است که در قالب غزل سروده شده است. شعر «مرز» درباره وطن سروده شده، در بخشی از آن آمده است:«حالا وطن چه داشت که کل جهان نداشت؟ ». غزل «بانوی گلخانه ورامین»، درباره محمد مروّج‌زاده و فیلم اوست. «جنبش تبسّم»، درباره دخترکی افغانستانی، به نام «تبسّم» است که افراد «داعش» او را جلوی چشم مادرش سر می‎بُرند. «سوکواره بلخ»، درباره شیعیانی است که طالبان بعد از تسلط بر «مزارشریف»، آن‌ها را قتل‌عام می‎کنند. شعر....

کتاب حاضر مجموعه‌ای از اشعار است که در قالب غزل سروده شده‌اند. کتاب دو بخش دارد. غزل‌های بخش اول، درباره عشق، غم، تنهایی و... هستند. در بخش دوم شعرهایی برای حضرت محمد(ص)، حضرت زهرا(س)، حضرت زینب(س) و حضرت معصومه(س)، آورده شده است. نام بعضی از اشعار بخش اول به این ترتیب است: «من کی‌ام؟ من چی‌ام؟ نمی‎دانم»، «یک نفر افتاده مثل سنگ در جان و تنم»، «گفتند بهار آمده و فصل جوانی» و نام برخی از اشعار بخش دوم: «هر نسیمی خسته کز کویت خبر می‎آورد»، «هنوز بر سر هر نی حکایت سر تو» و «در خبرها آه اما در نظر آیینه بود».

این کتاب مجموعه اشعاری است که در قالب شعر نو سروده شده‌اند. «از دست ما»، «به من نمی‌چسبد این فروردین»، «این کوه‌ها»، «میان این همه جادو» و «نمایش غزه»، نام برخی از این اشعار است. در شعر اول، شاعر از مادر زمین و ناسپاسی آدمیان می‎گوید و اینکه فرزندان خلفی برای این مادر نبوده‎ایم. در شعر دوم، فروردین و آمدن بهار برای شاعر دلچسب نیست؛ چراکه در سفره هفت‌سین، خرچنگ در تُنگ است و عیدی که در آن مادربزرگ‌ها نباشند، مانند چایی است که سرد شده باشد. در شعر بعدی....