خاطره نویسی

نوشته‌ها و داستان‌های کوتاه این کتاب، نوجوانان را هر چه بیشتر با مهارت نوشتن آشنا کرده و از رمز و رازهای آن پرده برمی‎دارد. در این مجموعه، مطالبی درباره محبوبیت و شهرت امام خمینی (ره) و روز دانش‌آموز، اهمیت کتاب‌خوانی، شناخت هنرمندان و بزرگان هر ملت، آشنایی با فرهنگ گذشته و... آمده است. نویسنده بر مشورت در کارها و مراقبت از محیط زیست و طبیعت تأکید می‌کند. همچنین خاطراتی از کودکی نویسنده نیز در کتاب آورده شده است.

در این کتاب نوجوانان با رمز و رازهای بهتر نوشتن آشنا می‌شوند. کتاب شامل خاطراتی از کودکی نویسنده است که در آن از حیاط خانه، باغچه و گلدان‌هایش، خوابیدن روی پشت‌بام، زیبایی زندگی با پدربزرگ و مادربزرگ در یک خانه و احترام به آن‌ها سخن می‌گوید. او از گرمای کشنده کوچه در تابستان، به علت قطع شدن درختان شکایت کرده و به ماه رمضان، ماه بهمن و پیروزی انقلاب اسلامی اشاره می‌کند.

داستان‌ها و نوشته‌های کوتاه این کتاب، نوجوانان را با رمز و رازهای بهتر نوشتن آشنا می‌کند. انقلاب و تداوم آن، جنگ تحمیلی، ایستادگی در برابر زورگویان و ماه رمضان از موضوعاتی است که نویسنده به آن‌ها پرداخته است. همچنین درباره مقام والای معلم، گذشت و بخشش، رعایت حق تقدم، نوعدوستی و توجه به محیط زیست مطالبی آورده شده است. نویسنده مادر را فرشته‌ای آسمانی می‌داند که در کنار ما زندگی می‌کند و یادآور می‌شود، کسانی که تلاش می‌کنند و زحمت می‌کشند، حتماً به پیروزی دست خواهند یافت.

این کتاب خاطرات نویسنده در سال‌های قبل از انقلاب اسلامی ایران است. زمانی که او به عنوان دبیر و مدیر دبیرستان انجام وظیفه می‌کرده است. خاطرات با نگاهی انتقادی و با هدف اصلاح رفتارها نوشته شده است و از شهریور ۱۳۵۶ شروع می‌شود و ماجرای برگزاری رژه دانش‌آموزان در چهارم آبان را روایت می‌کند. برکناری نویسنده از تدریس و مدیریت، بازگشت مجدد به کار تدریس، استعفای از مدیریت به دلیل کشتار ۱۷ شهریور و پیروزی انقلاب از موضوعاتی است که نویسنده درباره آن‌ها نوشته است.

این کتاب دربردارنده داستان‎هایی کوتاه و واقعی، به روایت اول شخص راوی است. موضوع داستان‌ها به هشت سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران برمی‎گردد و رشادت‌های رزمندگان اسلام را به تصویر می‌کشد.

این کتاب با محوریت معرفی نخستین معلمان تا دوران جدید، دربردارنده مجموعه مقالاتی است که به سبب آن‌ها، شرحی کامل درباره فعالیت میرزا حسن رشدیه، مؤسس نخستین مدرسه جدید در ایران، ارائه شده است. پیش از این سوادآموزی در کشور جنبه عمومی نداشته و بعد از ایجاد این مدارس، دولت موظف به تقویت آن‌ها شده است.

این کتاب شامل داستان‌های کوتاهی است که از معلمی و کلاس و مدرسه سخن می‌گوید. داستان اول درباره مرد جوانی است که با دوچرخه و به شوقِ معلمی به سمت روستای «لکان»، رکاب می‌زند. او ضمن توصیف سادگی و زیبایی روستا، یکی از بازی‌های کودکان را توضیح می‌دهد.

خواندن شرح حال و احوال اصحاب دانش می‌تواند چراغ راهی باشد در درک چگونگی پیمودن این راه. نویسندۀ کتاب حاضر می‌کوشد با بیان نقادانۀ زندگی خویش، به خصوص از نظر تحصیلی و شغلی، بعضی مسائل و مشکلات موجود در جامعه، اعم از مشکلات مدرسه و دانشگاه، و تحصیل و تدریس و حتی سفر تا مشکلات جامعه و کسب و کار و تجارت را در قالب خاطره بیان کند. در واقع، این کتاب زندگی‌نامه‌ای خود نوشته است که بیشتر جنبۀ تحلیلی و نقادانه دارد. محتوای کتاب به ده فصل تقسیم شده است و هر فصل در پیوستگی مفهومی با فصل‌های دیگر، خاطراتی از یک استاد دانشگاه است که در کودکی درس‌نخوان بوده و به مرور و در اثر گذشت زمان، به درس روی آورده و حال در این کتاب نقد احوال جامعه را آورده است.

این داستان خاطره‌ای بازنویسی شده از علی اصغرزاده، هنرمند معاصر و متولد کاشان است. در این روایت پسری کوچک با پذیرفتن مسئولیت قصد دارد که به بازار مسگرها برود و کوزه آبی را پر کند و به خانه بازگردد. مسئولیت‌پذیری و تلاش برای رسیدن به هدف از آموزه‌های این داستان است.

کتاب حاضر خاطرات نوجوانی است که در اصفهان زندگی می‌کند. قصه با ورود خاله تابان به اصفهان شروع می‌شود و با شیطنت‌های راوی داستان ادامه می‌یابد. در یکی از قسمت‌ها، قهرمان داستان تصمیم می‎گیرد شغلی برای خود دست و پا کند و در نبود پدر و مادرش یک گونی سیب‌زمینی را به چیپس تبدیل می‎کند؛ ولی آیا موفق می‌شود چیپس‌ها را بفروشد؟