داستان کوتاه

فرعون فرمانروای مصر، خوابی می‌بیند و خوابگزارانش این‌چنین تعبیر می‎کنند که به زودی نوزاد پسری به دنیا می‌آید که حکومت او را سرنگون خواهد کرد. فرعون دستور می‎دهد که تمام نوزادان پسر را به قتل برسانند. مادر حضرت موسی (ع)، او را داخل سبدی گذاشته و به رود نیل می‌سپارد. موسی به دست آسیه، همسر فرعون، نجات می‌یابد و در آغوش او بزرگ می‌شود.

روزی مردی از حضرت موسی (ع) پرسید، آیا در جهان کسی عالم‌تر از شما هست؟ در آن‌هنگام بر موسی (ع) وحی شد که حضرت خضر در «مجمع‌البحرین» داناتر از اوست. موسی برای دیدن حضرت خضر به همراه یکی از یارانش به نام «یوشع بن نون» سفر آغاز کرد و با دیدن خضر (ع)، بسیاری از نا‌آموخته‌ها را آموخت. شکیبایی در رسیدن به اهداف از نکات این داستان است.

در این داستان پادشاه ظالمی به زور اموال کشاورزی را تصاحب می‌کند و دستور قتلش را می‌دهد. این موضوع به گوش «ادریس» پیامبر می‌رسد. پیامبر به کاخ پادشاه می‌رود و او را از جزای اعمالش آگاه می‌کند. با مجازات شدن پادشاه، مردم بیش از پیش به ادریس و خدایش ایمان می‌آورند. ادریس به مردم، بافتن پارچه، دوختن و نوشتن را می‌آموزد.

در این داستان قرآنی چگونگی شکل‌گیری بیعت «رضوان» و نیز صلح «حدیبیه» بازگو می‌شود و پس از آن ماجرای جنگ خیبر و چگونگی پیروزی مسلمانان بر کفار شرح داده می‌شود. آشنایی با تاریخ اسلام و زندگی پیامبر اکرم (ص) از اهداف این کتاب است.

در این کتاب دو داستان کوتاه با استناد به آیات قرآن کریم روایت می‌شود. در داستان اول به ساختن مسجد ضرار در محله «بنی سالم»، به منظور ایجاد تفرقه و نفاق بین مسلمانان، به دستور «ابوعامر» اشاره شده است. داستان دوم به ماجرای «حجةالوداع» و واقعه «غدیر خم» می‌پردازد.

در این داستان «قارون» که مرد ثروتمندی است، با خودخواهی و جاه‌طلبی به هیچ نیازمندی کمک نمی‎کند و خود را بسیار می‌ستاید. حضرت موسی (ع) از قارون می‌خواهد که زکات اموالش را به نیازمندان بپردازد؛ اما قارون تلاش می‌کند تا به کمک دوستانش موسی (ع) را دشمن مردم جلوه دهد تا اینکه به کمک معجزه الهی ثابت می‌شود که گنج باد آورده را باد خواهد برد.

نمرود فرمانروای بابل بود. بابلیان بت‌پرست بودند و حضرت ابراهیم آن‌ها را به یکتاپرستی دعوت می‌کرد. سرد شدن آتش بر حضرت ابراهیم هم نتوانست آن‌ها را به راه راست هدایت کند. ابراهیم از آن شهر رفت تا در جایی دیگر مردم را هدایت کند.

در این کتاب گوشه‌هایی از زندگی قوم عاد به پیامبری حضرت هود (ع)روایت شده است. این داستان از بت‌پرستی قوم عاد و چگونگی دعوت هود (ع) به یکتاپرستی و معجزه الهی برای این قوم سخن می‌گوید. داستان با تأملی در قرآن مجید و به‌طور ویژه سوره هود نوشته شده است.

در زمان‌های قدیم مردم خوشبختی در سرزمین یمن به‌ نام قوم سبا زندگی می‎کردند. آن‌ها بسیار ثروتمند بودند؛ ولی ثروت خود را در راه درست استفاده نمی‎کردند و به عیاشی می‌پرداختند و زیردستان خود را آزار می‌دادند. یک روز با بلای الهی مواجه شدند و ثروت خود را ازدست دادند.

در روزگاران قدیم در سرزمین فلسطین پادشاهی عادل به نام «طالوت» حکمرانی می‌کرد و در همسایگی آ‌ن‌ها پادشاه ستمگری به نام «جالوت» فرمانروایی داشت. در نبرد جالوت و طالوت، جالوتیان قوی‌تر بودند؛ اما حضرت داوود که پسری نوجوان بود، توانست با پوشیدن زره طالوت و قلاب‌سنگش جالوت را نابود کند. داوود سال‌های زیادی مردم را به درستی و نیکی هدایت کرد.