داستان‌های فارسی

کتاب حاضر بخشی از خاطرات دوران مبارزه و حبس «سیدحسین وزیری یزدی» است که در قالب داستان نوشته شده است. او در 1328 در شهر قم به دنیا آمد؛ اما اصالتاً یزدی بود و از سال 1358 فعالیت‌های آموزشی خود را به عنوان مربی پرورشی آموزش و پرورش آغاز کرد و پس از آن مسئولیت‌هایی، مانند معاون اداره‌ کل آموزش ضمن خدمت آموزش و پرورش، قائم‌مقامی وزیر در سازمان پیشاهنگی با حکم شهید باهنر و... را بر عهده داشت.

این کتاب بخشی از اوراق خاطرات دکتر «جعفر حسین چی قره‌آجاج» است که از بازداشتگاه کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک و شهربانی بیرون کشیده شده است و حاوی مستندی داستانی از مبارزات او در دوران حکومت پهلوی است.

«علی‌محمد ختنی‌فر» قبل از انقلاب توسط کمیته مشترک ضد خرابکاری ساواک و شهربانی دستگیر و زندانی شد. این کتاب براساس بخشی از خاطرات او نوشته شده است. در قسمتی از کتاب آمده است: «حسینی این‌بار هم بدون توقف می‌زد؛ ولی دیگر فحش نمی‌داد. ضرباتی که روی پاهای زخمی‌ام می‌خورد، دردناک و غیرقابل تحمل بود. خیلی تشنه بودم و به‌سختی نفس می‌کشیدم».

داستان این کتاب درباره پسرکی است که ساواک پدرش را دستگیر می‌کند و به زندان می‌برد. او از دلتنگی خودش و مادرش می‌گوید، از جای خالی پدر در خانه و سرِ سفره و از انتظار دیدن او تا اینکه روزی مردی او و مادرش را به زندان و دیدن پدر می‌برد. پسرک پدرش را نمی‌شناسد؛ چراکه صورتش زرد و لاغر شده است... . او بعد از دیدن پدر به خانه برمی‌گردد به امید این که هرچه زودتر پدرش را در خانه ببیند.

«حسن حسین‌زاده موحد» در عملیات کربلای پنج به اسارات نیروهای بعثی عراق درآمد و به مدت چهار سال زندانی بود. او به هنگام آزادی و بازگشت به وطن بیش از سی کیلو از وزن خود را از دست داده بود. حسین‌زاده موحد، در آخرین روز 1394 به شهادت رسید. کتاب حاضر داستان‌هایی از کودکی و نوجوانی اوست.

این کتاب اولین جلد از مجموعه «قصه قو»، حاوی دَه داستان‌ کوتاه برای نوجوانان است که در ژانرها و موضوعات مختلف نوشته شده است. داستان «پسری با چشم‌های آبی براق» به نوعی، مقایسه‌ آرزوهای انسان در زمان کودکی، نوجوانی و بزرگ‌سالی است و اشاره به پاکی و بی‌آلایشی رویاها و تصورات انسان دارد که هر چه به‌سمت بزرگ‌سالی می‌رود، ممکن است بیشتر در معرض آلودگی‌ها قرار بگیرد و از صداقت دور شود.

وقتی که «موش‌‌موشی» می‌خواست از انبار دکان «مش‌باقر» چند دانه گندم برای زن و بچه‌‌اش ببرد، ناگهان مش‌‌باقر سر ‌‌رسید، دمپایی‌‌اش را در‌‌آورد و سعی ‌‌کرد به موش‌‌موشی بزند؛ اما موش‌‌موشی مرتب جاخالی داد تا اینکه بالاخره دمپایی به وسط کمر موش‌‌موشی ‌خورد و یک‌دفعه، واوِ موش‌‌موشی از زیر شکمش د‌‌ررفت و ‌‌خورد به وسط پای مش‌‌باقر. به همین سادگی، مش‌‌باقر تبدیل ‌شد به «موش‌‌باقر» و موش‌‌موشی تبدیل ‌شد به مش‌‌موشی.

قهرمان داستان پسر نوجوانی به نام «داوود داله» است و از این رو به این اسم، نام گرفته که کارش جمع‌آوری «داله»، یعنی دوشاخه (تیرکمان) درختانی است که به شکل 7 یا (د) است. شخصیت‌های کتاب، بچه‌هایی هستند که در زمان جنگ برای خود تیر‌و‌کمانی از درختان درست می‌کردند. داوود داله در این داستان اتفاقات جالبی از جمله داله مرگ برایش پیش می‌آید.

«فرشاد» نابغۀ ادبی است و بهروز نابغۀ ریاضی. فرشاد داستان‌هایش را در مدرسه می‌خواند و با استقبال زیاد دانش‌آموزان روبه‌رو می‌شود؛ اما در خانه، پدرومادر فرشاد برای او نقشه‌های دیگری دارند. در مدرسه هم مشکلات زیادی برای فرشاد و طرفداران قصه‌هایش پیش می‌آید و اینجاست که «بهروز»، بهترین دوست فرشاد و نابغۀ ریاضی، دست به کار می‌شود. او در یکی از دیوارهای مدرسه، سالنی دیجیتالی می‌سازد تا فرشاد در آن قصه‌هایش را برای طرفدارانش بخواند؛ اما... .

این کتاب، داستان پسری به نام «رامین» است. او کلاس سوم دبستان است و چون عاشق داستان‌های کارآگاهی است، به او می‌گویند:‌ «کارآگاه رامی». در یک شب خیلی‌خیلی طولانی، رامین سرش را روی بالش گذاشت و صدای پاهای کسی را شنید که در بالش‌ او راه می‌رفت! رامین که باید کشف می‌کرد صدای پای ‌کیست، شکاف بالش را بیشتر کرد و وقتی پرها پخش شد، آقای «بلوط» را دید. آقای بلوط از رامین خواست که خانم «صورتی»، مامانِ «پرتقال»، را نجات بدهد. پرتقال یک... .