زندانی دو دیکتاتور

«حسن حسین‌زاده موحد» از پانزده‌سالگی فعالیت سیاسی خود را شروع کرد و سال‌ها در زندان ساواک بود. بعد از انقلاب هم به جبهه رفت و اسیر شد. در اردوگاه «تکریت»، اردوگاهی که عراق هرگز نامش را به سازمان بین‎المللی صلیب سرخ نداده بود.حسین‌زاده موحد وقتی از اسارت بازگشت، فقط سی کیلو وزن داشت، معلول بود و روی ویلچر نشسته بود. او هر شب نماز شب می‎خواند و یک شب که بیدار ‎شد تا نماز بخواند... . او تمام زندگی‎اش را برای عقیده‌اش گذاشت، برای مقاومت و مبارزه با دو دیکتاتور، تاجایی‌که از چشیدن لذت زندگی و دیدن لبخند بچه‌هایی که می‏‌توانست داشته باشد، محروم شد. او هرگز ازدواج نکرد.