ادبیات ملل

در کارگاه «کازیمیر» قفسه قدیمی و زیبایی است که باید رنگ‌آمیزی شود؛ اما رنگ کردن یک قفسه کار ساده‎ای نیست؛ زیرا علاوه بر قلم‎مو، رنگ، کاغذ محافظ، چسب و قیچی، به استعداد، توانایی و انگشتان قوی هم نیاز دارد. به همین دلیل، کازیمیر از دوستش، «فریپ» کمک می‎گیرد. آن‎ها با هم‌فکری یکدیگر، تصمیم می‎گیرند از رنگ گواش که در آب حل می‎شود، استفاده کنند.

یک روز صبح خیلی زود، «فریپ»، دوست «کازیمیر»، به سراغ او می‎رود تا تولدش را تبریک بگوید. کازیمیر که خیلی خوشحال است، می‎خواهد جشن کوچک دوستانه‌‎ای با فریپ بگیرد. بنابراین، تصمیم می‎گیرد با کمک فریپ کیک خوشمزه‎ای درست کند. کازیمیر برای این کار دنبال دفتر قدیمی مادربزرگش می‎گردد که آشپز ماهری بود. حالا او با پیدا کردن دفتر می‎تواند کیک موردعلاقه‎اش را بپزد؛ اما... .

پیش‌بند «کازیمیر»، آن‌قدر قدیمی و پاره است که دیگر نمی‎تواند آن را تعمیر کند و تنها راه‎حل، دوختن پیش‌بند جدید است. او برای این کار به اتاق عمه‎اش می‎رود که خیاط ماهری است. کازیمیر با پیدا کردن وسایل مورد نیازش، کمک می‎کند تا کودکان با نحوه اندازه‎گیری، الگو کشیدن، کوک زدن، برش و کار کردن با چرخ خیاطی آشنا شوند.

گیاه کازیمیر خشک شده است. او می‎خواهد گیاه جدیدی بکارد. کازیمیر با همراهی دوستش، «فریپ»، تصمیم می‎گیرد که این‎بار لوبیا پرورش دهد. او برای این کار به گلدان، بیلچه، دوتکه سفال شکسته، یک کیسه خاک، آب برای آبیاری و تعدادی دانه خشک لوبیا احتیاج دارد. کودکان همراه با کازیمیر و فریپ، کاشت و برداشت لوبیا را می‌آموزند.

کارآگاه بازیل همراه دوستش، دکتر «دادسون»، درست در همان ساختمانی زندگی می‌‏کند که «شرلوک هولمز» و دکتر «واتسون» زندگی می‏‌کنند. بازیل معلوماتش را از نشستن پای صحبت‌های قهرمانش، «هولمز»، به دست آورده است... . بازیل با زیرکی سه پرونده دیگر را حل می‏‌کند؛ پرونده پنیرهای قلابی که حسابی موش‌ها را ترسانده است. پرونده سارق موشالیزا که از سرقت یک شاهکار هنری پرده برمی‎دارد و ناپدید شدن دوستش، دادسون، بدترین ماجرایی که می‌‏تواند اتفاق بیفتد!

ببر کوچولو از جنگل بیرون می‎آید و روی علف‎ها از حال می‌‏رود! دوستش، خرس‌کوچولو، فوراً خودش را می‎رساند و ببر کوچولو را بغل می‏‌کند و به خانه می‏‌برد. خرس‎کوچولو، ببری را روی میز می‏‌خواباند و مثل یک دکتر واقعی شروع می‏‌کند به باندپیچی! تمام بدن ببری، به غیر از سرش باندپیچی شده است و حالا کمی بهتر است. خرس کوچولو برای ببری غذای خوشمزه‎ای درست می‌کند و... .

خرسی و ببر کوچولو دوستان خوبی هستند. آن‌ها در خانه‎ای دنج، پایین رودخانه زندگی می‏‌کنند. اوضاع و احوال خرسی و ببری خوب است، آن‎ها همه‎چیز دارند و از هیچ‌چیز نمی‌ترسند. خرسی ماهی می‎گیرد و ببری در جنگل قارچ جمع می‏‌کند. روزی آن‎ها جعبه‌‏ای پیدا می‏‌کنند که بوی موز می‌‏دهد و روی آن نوشته شده، «پاناما». پاناما، سرزمین رؤیایی خرسی است. آن‏‌ها تصمیم می‏‌گیرند به پاناما بروند و... .

ببرکوچولو و خرسی با هم در یک خانه زندگی می‌کنند و دوستان خوبی هستند. روزی وقتی ببرکوچولو می‏‌خواهد به جنگل برود و قارچ جمع کند، خوک کوچولو را می‌بیند و خوک کوچولو هم با او راهی جنگل می‏‌شود. خوک و ببر در جنگل سرگرم بازی می‎شوند و ببر، دستِ خالی به خانه بازمی‏‌گردد. روز بعد، نوبت خرسی است که ماهی بگیرد و ببری باید خانه را تمیز کند و سیب‎زمینی از خاک درآورد و...؛ اما

روزی وقتی خرس‌کوچولو به ماهیگیری می‌‏رود، ببری از او می‌خواهد که برایش نامه بنویسد. خرسی جوهر آبی، پرِ قناری، پاکت و تمبر برمی‏‌دارد. او پایین رودخانه، کرمی به قلاب آویزان می‌‏کند، آن را در آب می‎اندازد و مشغول نوشتن نامه می‌‏شود. ببرکوچولو پشتِ خانه، روی علف‌ها دراز کشیده است و هیچ‌کاری انجام نداده است! نامه را خودِ خرسی برای ببری می‏‌آورد. روز بعد ببری از خرسی می‏‌خواهد که نامه را زودتر و با پیک بادپا بفرستد؛ اما این چطور ممکن است؟

اسم واقعی «مِگ»، مارگارت است. وقتی دختر کوچکی بود، این اسم را برای خودش انتخاب کرد و حالا که دختر بزرگی شده است، باز هم همه او را مِگ صدا می‌کنند.او دختر آتش‌پاره‎ای است که فکر نمی‏‌کند، مگر وقتی که دسته‌گلی به آب بدهد! برای همین، همیشه از کارهای خودش پشیمان می‎شود. مِگ نه خودش آرام و قرار دارد نه اجازه می‎دهد دیگران آرامش داشته باشند؛ اما با‌این‌حال دختر خوبی است و اهل خانه و همسایه‌ها می‏‌دانندکه بدون شیرین‎کاری‌های مِگ، زندگی خیلی یکنواخت و خسته‌کننده می‎شود!