داستان کوتاه

این کتاب گوشه‌هایی از زندگی امام سجاد (ع)، پیشوای چهارم مسلمانان جهان را روایت می‌کند. بیشترین مبحث این داستان به وقایع بعد از عاشورا و شهادت امام حسین (ع) و به اسارت گرفته شدن خانواده ایشان می‌پردازد. آشنایی با تاریخ اسلام یکی از اهداف این کتاب است.

پسربچه‌ای که اسمی ندارد، دوچرخه‌ای را می‌دزدد؛ ولی دستگیر می‌شود. قهرمان داستان‌ «دُرسا»، به کمک پدر و مادرش او را نجات داده و همه با هم از دست پلیس فرار می‎کنند. آن‌ها به کلبه‎ای جنگلی پناه می‎برند؛ اما آنجا خانه یک بچه‌غول گنده است که شاخ هم دارد. حالا آن‌ها اسیر بچه‌غول هستند.

این کتاب شامل دو قسمت می‌شود. در قسمت اول دهخدا مشغول نوشتن لغت‎نامه است؛ ولی رضاخان پهلوی در هراس است که مبادا علیه حکومت کاری بکند و یک نفر را مأمور می‎کند تا سر از کار او دربیاورد. در قسمت دوم زندگی‌نامه دهخدا ارائه شده است.

نویسنده در این کتاب با روایت داستانی کودکانه، نکات ایمنی‌ای که هنگام رفت و آمد در خیابان باید رعایت شود، به کودکان آموزش می‎دهد. از جمله، رد شدن از خط عابر پیاده، استفاده از پل هوایی و عبور از خیابان، هنگامی که چراغ برای عابران سبز است. همچنین در انتهای کتاب خودآزمایی آورده شده تا کودکان مطالب آموخته خود را ارزیابی کنند.

کتاب حاضر بخش‌هایی از زندگی حضرت فاطمه (س) را بازگو کرده است؛ از جمله تولد ایشان، محاصره اقتصادی مسلمانان در شعب ابی‌طالب، درگذشت خدیجه، هجرت پیامبر به مدینه، ازدواج حضرت فاطمه (س) با امام علی (ع) و همچنین به برخی از ویژگی‌های اخلاقی ایشان اشاره شده است.

«هاشم»، جد بزرگ پیامبر خدا، دو پسر داشت. «عبدالمطلب» و «اسد». «فاطمه» دختر اسد بود. عبدالمطلب، عموی فاطمه او را برای پسرش، ابوطالب، خواستگاری کرد و فاطمه این پیشنهاد را پذیرفت. فرزند فاطمه، علی (ع)، در کعبه به دنیا آمد. او دومین بانویی بود که به پیامبر اکرم (ص) ایمان آورد. فاطمه در سال چهارم هجری چشم از جهان فرو بست.

«نرجس» فرزند «یشوعا»، پسر قیصر روم، خواستگاری دارد؛ ولی نرجس نمی‌خواهدبا او ازدواج کند. قیصر در شب عروسی به زمین می‌افتد و بیهوش می‌شود. نرجس در رؤیای شبانه‌اش متوجه می‌شود که باید با فرزند امام هادی (ع) ازدواج کند. او وارد خانه باصفای امام حسن عسگری (ع) می‌شود و در غروب چهاردهم شعبان، مهدی (عج) به دنیا می‌آید.

«حمیده» در کنار دریای مدیترانه و در سرزمین اسپانیا به دنیا آمد و تا جوانی در سرزمین مادری‌اش زندگی کرد تا اینکه در سفری به مدینه و به منزل امام محمدباقر (ع) رفت. در آن دیدار امام، حمیده را برای فرزندش صادق خواستگاری کرد. حمیده وارد خانواده اهل بیت (ع) شد و حضرت امام کاظم (ع) را به مسلمانان جهان هدیه کرد.

«آمنه» دختر وهب و خویشاوند عبدالله بود. او هرگز به سوی بت و بت‌پرستی نرفت. مردم مکه به او «محتشمه» می‌گفتند. آمنه و عبدالله ازدواج کردند و حضرت محمد (ص) در سال عام‌الفیل به دنیا آمد. آمنه در سن سی سالگی و در حالی که پیامبر فقط شش سال داشت، از دنیا رفت.

بعد از به شهادت رسیدن حضرت زهرا (س)، امام علی (ع) با فاطمه ازدواج کرد. فاطمه از قبیله شجاع و با شرافت بنی کلاب بود. او در سال‌های خانه‌نشینی حضرت علی (ع)، یار و همراه ایشان بود. فاطمه صاحب چهار پسر شد و مردم مدینه او را «اُم‌البنین» صدا می‎کردند؛ یعنی مادر پسران. چهار پسر او در کربلا به شهادت رسیدند.