تاجیک هیولایی که بی‌صدا گریه کرد، بلند خندید

داستان حاضر روایت زندگی پسری به نام تاجیک است. او با همه پسرها فرق دارد. زانوهایش کمی فنری‌تر از زانوهای دیگران است و هنگام راه رفتن بیشتر بالا و پایین می‌رود. همه به او می‌خندند و تاجیک نه‌تنها از خودش دفاع نمی‌کند، بلکه خودش هم به خودش می‌خندد. او هیچ‌وقت عصبانی نمی‌شود. هر تیمی که تاجیک را دارد، خیالش از توپ جمع‌کن راحت است. او به اندازه همه می‌دود.