داستان‌های اجتماعی

در این داستان که به روایت یک معلم بازگو می‌شود، کودکان با فصول سال آشنا می‌شوند. همچنین ویژگی‌های هر فصل و نیز تغییرات به وجود آمده در آن فصل برای رفتن به مدرسه، در داستان بیان می‌شود.

در این داستان، کودکان با چگونگی تولد پروانه آشنا می‌شوند. این داستان به روایت کودکی شکل می‎گیرد که با کمک مادربزرگش از کرم ابریشمی نگهداری می‌کند تا تبدیل به پروانه شود؛ اما مادربزرگ از دنیا می‎رود و پسرک، پروانه‌اش را همراه خود به دیدار مادربزرگ می‌برد.

داستان این کتاب بر اساس حدیثی از پیامبر اکرم (ص) در موضوع «جبران محبت» نوشته شده است. «رضا» و «پویا» دوست هستند. پویا در مدرسه خوراکی خود را با رضا تقسیم می‌کند. رضا هم تصمیم می‌گیرد محبت پویا را جبران کند.

«صبا» برای پدربزرگش قصه دختری را تعریف می‌کند که یک ساعت را از خانه به مدرسه برده تا به دوستانش نشان دهد؛ ولی در مدرسه مجبور به دروغ‌گویی می‌شود و این دروغ‌ها ادامه پیدا می‌کند. پدربزرگ متوجه منظور صبا می‌شود و صبا با این قصه از پدربزرگش عذرخواهی می‌کند.

«ستاره» دختر کوچولوی خوبی است؛ ولی به تازگی کمی لوس شده است. برادرش تصمیم می‌گیرد وقتی پدر و مادر نیستند او را ادب کند. او با فکر بکری ستاره را متوجه اشتباهش می‌کند و به او درس خوبی می‌‌دهد.

این داستان، به صورت غیر مستقیم، به جنگ ایران و عراق و دفاع از شهر خرمشهر اختصاص دارد. مترسک مزرعه، زخمی شده است و سال‌هاست که با تماشای نخلستان و افتادن درختان، منتظر است که «صالی» فرزند «خالومحمد» به دیدن او بیاید. پس از سال‌ها دوری، پیرمردی به دیدار مترسک می‌آید. او خالو محمد است؛ ولی صالی همراهش نیست. خالو با مهربانی می‌گوید: «فردا می‌آیم و تو را درست می‌کنم.»

در روستای کوچک و دورافتاده‌ای، پیرمردی به نام «نوروز» زندگی می‌کرد که تنها دوست صمیمی‌اش «عمو ذالفقار» بود. عمو ذالفقار وسط آبادی آهنگری داشت. یک روز بابا نوروز تصمیم می‌گیرد به سفر برود تا مردی را ببیند که هیچ شناختی از او ندارد؛ اما می‎‌داند که بسیار مهربان است و آرزوها را برآورده می‎کند.

این داستان پسر کوچکی است که از دوستی خود با اتوبوس فرسوده‌ای سخن می‌گوید. پسرک هر روز با اتوبوس و راننده مهربان به مدرسه می‌رود؛ ولی مردم اعتراض می‌کنند که اتوبوس کهنه شده است و باید عوض شود. پسر و راننده مهربان دوست ندارند اتوبوس سر از قبرستان ماشین‌ها دربیاورد و تصمیم می‌گیرند اتوبوس را به یک کتابخانه تبدیل کنند.

داستان این کتاب درباره افرادی است که به بیماری آلزایمر دچار می‌شوند. «لوک» بهترین دوست مادربزرگش است. آن‌ها به پارک می‌روند، بازی می‌کنند، می‎چرخند و قدم‌زنان تا مدرسه لوک می‌روند؛ اما همه این کارها قبل از بیماری مادربزرگ است. بعد از آن همه چیز تغییر می‎کند. مادربزرگ حتی اسم لوک را هم فراموش می‎کند.

به دنبال خشکسالی دو ساله، اهالی قوچان دچار قحطی شده و محتاج غذای روزانه خود می‌شوند. در چنین شرایطی، والی قوچان هر روز به شکلی طلب مالیات می‌کند. مردم گرسنه از فرط فقر، دختران خود را می‌فروشند. آن‌ها دختران 3 تا 10 ساله خود را به سواران ترکمن می‌فروشند که از آن سوی سرحدات دولت روسیه به ایران آمده‌اند و پول حاصل را صرف دادن مالیات و سیر کردن بقیه خانواده خود می‌کنند. این کتاب داستان یکی از این دختران است که از زبان راویان مختلف بیان می‌شود.